مزامیر 3
| داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. | 1 |
Psaume de David, quand il prit la fuite devant son fils Absalon. Seigneur, que mes ennemis sont nombreux! Beaucoup se dressent contre moi.
| بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. | 2 |
Beaucoup disent à mon sujet: "Il n’a point de secours à attendre de Dieu." (Sélah)
| اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. | 3 |
Mais toi, ô Eternel, tu es un bouclier qui me protège. Tu es mon honneur et me fais porter la tête haute.
| به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. | 4 |
A pleine voix, je crie vers l’Eternel: il me répond de sa sainte montagne. (Sélah)
| با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. | 5 |
Je me couche et m’endors, puis je me réveille, car l’Eternel me soutient.
| از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. | 6 |
Je n’ai point peur des myriades de gens qui sont campés autour de moi.
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. | 7 |
Lève-toi, Eternel, viens à mon secours, ô mon Dieu! Oui, tu frappes à la joue tous mes ennemis, tu brises les dents des méchants.
| نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! | 8 |
A l’Eternel appartient le salut! que ta bénédiction descende sur ton peuple! (Sélah)
