< مزامیر 3 >

داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. 1
A Psalm of David, in his fleeing from the face of Absalom his son. Jehovah, how have my distresses multiplied! Many are rising up against me.
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. 2
Many are saying of my soul, 'There is no salvation for him in God.' (Selah)
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. 3
And Thou, O Jehovah, [art] a shield for me, My honour, and lifter up of my head.
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. 4
My voice [is] unto Jehovah: I call: And He answereth me from his holy hill, (Selah)
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. 5
I — I have lain down, and I sleep, I have waked, for Jehovah sustaineth me.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. 6
I am not afraid of myriads of people, That round about they have set against me.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. 7
Rise, O Jehovah! save me, my God. Because Thou hast smitten All mine enemies [on] the cheek. The teeth of the wicked Thou hast broken.
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! 8
Of Jehovah [is] this salvation; On Thy people [is] Thy blessing! (Selah)

< مزامیر 3 >