مزامیر 3
| داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. | 1 |
A psalm of David, when he fled from his son Absalom. How many, Lord, are my foes! Those who rise up against me are many.
| بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. | 2 |
Many are those who say of me, ‘There is no help for him in his God.’ (Selah)
| اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. | 3 |
But you, Lord, are shield about me, my glory, who lifts up my head.
| به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. | 4 |
When loudly I call to the Lord, from his holy hill he gives answer. (Selah)
| با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. | 5 |
I laid down and slept: now I wake, for the Lord sustains me.
| از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. | 6 |
I fear not the myriads of people who beset me on every side.
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. | 7 |
Arise, Lord: save me, my God, who strikes all my foes on the cheek, and shatters the teeth of the wicked.
| نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! | 8 |
Victory belongs to the Lord: let your blessing descend on your people. (Selah)
