مزامیر 3
| داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. | 1 |
“A psalm of David, when he fled from before Abshalom his son.” Lord, how numerous are my assailants! how many, that rise up against me!
| بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. | 2 |
Many say of my soul, There is no help for him with God. (Selah)
| اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. | 3 |
But thou, O Lord, art a shield around me, my glory, and he that lifteth up my head.
| به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. | 4 |
With my voice I call unto the Lord, and he answereth me out of his holy mountain. (Selah)
| با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. | 5 |
I laid myself down and slept: I awoke; for the Lord sustaineth me.
| از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. | 6 |
I will not be afraid of ten thousands of people, that have placed themselves round about against me.
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. | 7 |
Arise, O Lord, help me, O my God; for thou smitest all my enemies upon the cheek bone: the teeth of the wicked dost thou break.
| نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! | 8 |
Salvation belongeth unto the Lord: thy blessing be upon thy people. (Selah)
