< مزامیر 3 >

داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. 1
The psalm of David when he fled from the face of his son Absalom. Why, O Lord, are they multiplied that afflict me? many are they who rise up against me.
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. 2
Many say to my soul: There is no salvation for him in his God.
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. 3
But thou, O Lord art my protector, my glory, and the lifter up of my head.
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. 4
I have cried to the Lord with my voice: and he hath heard me from his holy hill.
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. 5
I have slept and taken my rest: and I have risen up, because the Lord hath protected me.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. 6
I will not fear thousands of the people, surrounding me: arise, O Lord; save me, O my God.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. 7
For thou hast struck all them who are my adversaries without cause: thou hast broken the teeth of sinners.
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! 8
Salvation is of the Lord: and thy blessing is upon thy people.

< مزامیر 3 >