< مزامیر 3 >
داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شدهاند! بسیاری بر ضد من برمیخیزند. | 1 |
A Psalm of David, when he fled from his son Absalom. O LORD, how my foes have increased! How many rise up against me!
بسیاری میگویند که خدا به داد من نخواهد رسید. | 2 |
Many say of me, “God will not deliver him.”
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت مینمایی. تو مرا پیروز و سربلند میسازی و شهامت مرا به من باز میگردانی. | 3 |
But You, O LORD, are a shield around me, my glory, and the One who lifts my head.
به سوی خداوند فریاد برمیآورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت میکند. | 4 |
To the LORD I cry aloud, and He answers me from His holy mountain.
با خیال آسوده به خواب میروم و از خواب بیدار میشوم، زیرا خداوند از من مراقبت مینماید. | 5 |
I lie down and sleep; I wake again, for the LORD sustains me.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کردهاند، ترسی ندارم. | 6 |
I will not fear the myriads set against me on every side.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. | 7 |
Arise, O LORD! Save me, O my God! Strike all my enemies on the jaw; break the teeth of the wicked.
نجات از جانب خداوند میآید. برکت تو بر قومت باد! | 8 |
Salvation belongs to the LORD; may Your blessing be on Your people.