< مزامیر 3 >

داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند. 1
A capa Absalom hmai lamkah a yong vaengah David kah tingtoeng Aw BOEIPA, badongah kai taengah aka tlai, ka rhal he muep a pung,
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید. 2
“Pathen lamkah khangnah tah anih ham moenih,” tila ka hinglu he muep a thui uh. (Selah)
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی. 3
Tedae, BOEIPA nang tah kai taengah photling, ka thangpomnah neh ka lu aka pomsang la na om.
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند. 4
BOEIPAte ka ol neh ka khue vaengah, a tlang cim lamloh kai n'doo, (Selah)
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید. 5
Kai he BOEIPA loh n'duel dongah, ka yalh tih ka ip dae koep ka haenghang,
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم. 6
Ka pilnam a thawng a sang aka pai khoep te ka rhih mahpawh,
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند. 7
Aw ka BOEIPA Pathen thoo laeh! namah loh ka thunkha te boeih na ngawn tih, halang rhoek kah kamken no khaw na thuk dongah kai he n'khang laeh
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد! 8
Khangnah he BOEIPA taengkah ni. Nang kah yoethennah loh na pilnam soah om saeh. (Selah)

< مزامیر 3 >