< مزامیر 26 >

مزمور داوود. ای خداوند، به داد من برس، زیرا در کمال صداقت رفتار می‌کنم و توکل راسخ به تو دارم. 1
Av David. Søm meg til min rett, Herre! for eg hev fare fram i mi uskyld, og til Herren hev eg sett mi lit uruggeleg.
خداوندا، مرا بیازما. فکر و دل مرا تفتیش کن و پاک ساز؛ 2
Prøv meg, Herre, og freista meg, ransaka mine nyro og mitt hjarta!
زیرا محبت تو را در نظر دارم و وفاداری تو را شعار زندگی خود کرده‌ام. 3
For din nåde er for mine augo, og eg ferdast i di sanning.
با مردان نادرست همنشین نمی‌شوم و با اشخاص ریاکار رفت و آمد نمی‌کنم. 4
Eg sit ikkje saman med falske menner og gjeng ikkje inn hjå fule folk.
از بدکاران نفرت دارم و با شریران معاشرت نمی‌کنم. 5
Eg hatar samkoma av illmenne, og hjå dei ugudlege sit eg ikkje.
دستهای خود را خواهم شست تا نشان دهم که بی‌گناهم، سپس مذبح تو را طواف خواهم کرد. 6
Eg tvær mine hender i uskyld og vil gjerne ferdast um ditt altar, Herre,
آنگاه با سراییدن سرود شکرگزاری کارهای شگفت‌انگیز تو را به همه خبر خواهم داد. 7
til å kveda lydt med lovsongs røyst og fortelja um alle dine under.
خداوندا، خانهٔ تو را که حضور پرجلالت در آنجاست، دوست می‌دارم. 8
Herre, eg elskar di husvist og den stad der din herlegdom bur.
پس با من مانند بدکاران و قاتلان رفتار نکن که رشوه می‌دهند و خون مردم را می‌ریزند. 9
Rykk ikkje mi sjæl burt med syndarar eller mitt liv med blodgiruge menner,
10
som hev skamgjerd i sine hender og si høgre hand full av mutor.
اما من راستی را پیشه کرده‌ام؛ بر من رحم کن و مرا نجات ده. 11
Men eg fer fram i mi uskyld; løys meg ut og ver meg nådig!
خداوند را در حضور مردم سپاس خواهم گفت، زیرا مرا از خطر رهانیده است. 12
Min fot stend på slettlende. I samlingarne skal eg lova Herren.

< مزامیر 26 >