مزامیر 25

1 مزمور داوود. ای خداوند، راز دل خود را با تو در میان می‌گذارم.

2 خدایا، من بر تو توکل دارم، پس نگذار شرمنده شوم و دشمنانم با دیدن بدبختی من شادی کنند.

3 بله، آنانی که به تو امیدوارند هرگز سرافکنده نخواهند شد؛ کسانی سرافکنده می‌شوند که بی‌جهت مردم را فریب می‌دهند.

4 ای خداوند، راه خود را به من نشان ده و احکام خود را به من بیاموز.

5 راستی خود را به من تعلیم ده و مرا هدایت فرما، زیرا تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. تمام روز امید من تو هستی.

6 ای خداوند، رحمت ازلی و محبت عظیم خود را به یاد آر!

7 خطایا و گناهان جوانی‌ام را ببخش! ای خداوند، به محبت خویش و به خاطر نیکویی خود مرا یاد کن!

8 خداوند نیکو و عادل است؛ او راه راست خود را به کسانی که از راه منحرف شوند نشان خواهد داد.

9 او شخص فروتن را در انجام کارهای درست هدایت خواهد کرد و راه خود را به او تعلیم خواهد داد.

10 خداوند تمام کسانی را که عهد او را نگاه می‌دارند و از اوامرش پیروی می‌کنند، با وفاداری و محبت هدایت می‌کند.

11 ای خداوند، گناه من بزرگ است، به خاطر نام خودت آن را بیامرز!

12 اگر کسی خداترس باشد، خدا راه راست را به او نشان خواهد داد.

13 او همیشه کامیاب خواهد بود و فرزندانش در دنیا پایدار خواهند شد.

14 خداوند به کسانی اعتماد دارد که از او اطاعت می‌کنند. او عهد خود را به ایشان تعلیم می‌دهد.

15 چشم امید من همیشه بر خداوند است، زیرا تنها او می‌تواند مرا از خطر برهاند.

16 ای خداوند، به من توجه فرما و بر من رحم نما، زیرا تنها و درمانده‌ام.

17 غمهای دلم زیاد شده است، مرا از غصه‌هایم رها ساز!

18 به فقر و بدبختی من توجه کن و همهٔ گناهانم را بیامرز.

19 دشمنانم را ببین که چه زیادند و چقدر از من نفرت دارند!

20 جانم را حفظ کن و مرا نجات ده تا شرمنده نشوم، زیرا که بر تو توکل کرده‌ام.

21 باشد که کمال و راستی من حافظ من باشند، زیرا به تو پناه می‌برم.

22 خدایا، بنی‌اسرائیل را از تمام مشکلاتش نجات ده!