مزامیر 25

1 مزمور داوود. ای خداوند، راز دل خود را با تو در میان می‌گذارم.

Von David. Zu dir, o HERR, erhebe ich meine Seele;

2 خدایا، من بر تو توکل دارم، پس نگذار شرمنده شوم و دشمنانم با دیدن بدبختی من شادی کنند.

mein Gott, ich traue auf dich; laß mich nicht zuschanden werden, daß meine Feinde nicht frohlocken über mich.

3 بله، آنانی که به تو امیدوارند هرگز سرافکنده نخواهند شد؛ کسانی سرافکنده می‌شوند که بی‌جهت مردم را فریب می‌دهند.

Gar keiner wird zuschanden, der deiner harrt; zuschanden werden, die ohne Ursache treulos handeln!

4 ای خداوند، راه خود را به من نشان ده و احکام خود را به من بیاموز.

HERR, zeige mir deine Wege und lehre mich deine Pfade;

5 راستی خود را به من تعلیم ده و مرا هدایت فرما، زیرا تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. تمام روز امید من تو هستی.

leite mich durch deine Wahrheit und lehre mich; denn du bist der Gott meines Heils; auf dich harre ich allezeit.

6 ای خداوند، رحمت ازلی و محبت عظیم خود را به یاد آر!

Gedenke, o HERR, deiner Barmherzigkeit und deiner Gnade, die von Ewigkeit her sind!

7 خطایا و گناهان جوانی‌ام را ببخش! ای خداوند، به محبت خویش و به خاطر نیکویی خود مرا یاد کن!

Gedenke nicht der Sünden meiner Jugend und meiner Übertretungen; gedenke aber mein nach deiner Gnade, um deiner Güte willen, o HERR.

8 خداوند نیکو و عادل است؛ او راه راست خود را به کسانی که از راه منحرف شوند نشان خواهد داد.

Der HERR ist gut und gerecht, darum weist er die Sünder auf den Weg;

9 او شخص فروتن را در انجام کارهای درست هدایت خواهد کرد و راه خود را به او تعلیم خواهد داد.

er leitet die Elenden auf den rechten Pfad und lehrt die Elenden seinen Weg.

10 خداوند تمام کسانی را که عهد او را نگاه می‌دارند و از اوامرش پیروی می‌کنند، با وفاداری و محبت هدایت می‌کند.

Alle Pfade des HERRN sind Gnade und Wahrheit denen, die seinen Bund und seine Zeugnisse bewahren.

11 ای خداوند، گناه من بزرگ است، به خاطر نام خودت آن را بیامرز!

Um deines Namens willen, o HERR, vergib meine Schuld; denn sie ist groß!

12 اگر کسی خداترس باشد، خدا راه راست را به او نشان خواهد داد.

Wer ist der Mann, der den HERRN fürchtet? Er lehrt ihn den Weg, den er erwählen soll.

13 او همیشه کامیاب خواهد بود و فرزندانش در دنیا پایدار خواهند شد.

Seine Seele wird im Guten wohnen, und sein Same wird das Land besitzen.

14 خداوند به کسانی اعتماد دارد که از او اطاعت می‌کنند. او عهد خود را به ایشان تعلیم می‌دهد.

Freundschaft hält der HERR mit denen, die ihn fürchten, und seinen Bund tut er ihnen kund.

15 چشم امید من همیشه بر خداوند است، زیرا تنها او می‌تواند مرا از خطر برهاند.

Meine Augen sind stets auf den HERRN gerichtet, daß er meinen Fuß aus dem Netze ziehe.

16 ای خداوند، به من توجه فرما و بر من رحم نما، زیرا تنها و درمانده‌ام.

Wende dich zu mir und sei mir gnädig; denn ich bin einsam und elend!

17 غمهای دلم زیاد شده است، مرا از غصه‌هایم رها ساز!

Erleichtere die Angst meines Herzens und führe mich heraus aus meinen Nöten!

18 به فقر و بدبختی من توجه کن و همهٔ گناهانم را بیامرز.

Siehe an mein Elend und meine Plage und vergib mir alle meine Sünden!

19 دشمنانم را ببین که چه زیادند و چقدر از من نفرت دارند!

Siehe an meine Feinde, denn ihrer sind viele, und sie hassen mich grimmig.

20 جانم را حفظ کن و مرا نجات ده تا شرمنده نشوم، زیرا که بر تو توکل کرده‌ام.

Bewahre meine Seele und rette mich; laß mich nicht zuschanden werden; denn ich traue auf dich!

21 باشد که کمال و راستی من حافظ من باشند، زیرا به تو پناه می‌برم.

Unschuld und Redlichkeit mögen mich behüten; denn ich harre deiner.

22 خدایا، بنی‌اسرائیل را از تمام مشکلاتش نجات ده!

O Gott, erlöse Israel aus allen seinen Nöten!