< مزامیر 24 >

مزمور داوود. زمین و هر آنچه در آن است، از آن خداوند می‌باشد. 1
Žalm Davidův. Hospodinova jest země, a plnost její, okršlek země, i ti, kteříž obývají na něm.
او اساس و بنیاد زمین را بر آب دریاها قرار داد. 2
Nebo on ji na moři založil, a na řekách upevnil ji.
چه کسی می‌تواند به خانهٔ مقدّس خداوند که بر کوه واقع است راه یابد؟ 3
Kdo vstoupí na horu Hospodinovu? A kdo stane na místě svatém jeho?
کسی که پندار و کردارش پاک باشد و از ناراستی و دروغ بپرهیزد. 4
Ten, kdož jest rukou nevinných, a srdce čistého, kdož neobrací duše své k marnosti, a nepřisahá lstivě.
خداوند چنین کسی را نجات بخشیده، برکت خواهد داد و او را بی‌گناه اعلام خواهد نمود. 5
Ten přijme požehnání od Hospodina, a spravedlnost od Boha spasitele svého.
اینها همان کسانی هستند که همیشه در طلب خدای یعقوب می‌باشند و مشتاق دیدار او هستند! 6
Toť jest národ hledajících jeho, hledajících tváři tvé, ó Bože Jákobův. (Sélah)
ای دروازه‌ها، باز شوید! ای درهای قدیمی اورشلیم باز شوید، تا پادشاه جلال وارد شود! 7
Pozdvihnětež, ó brány, svrchků svých, pozdvihnětež se vrata věčná, aby vjíti mohl král slávy.
این پادشاه جلال کیست؟ خداوند است! خداوند قادر مطلق؛ خداوند فاتح همهٔ جنگها! 8
Kdož jest to ten král slávy? Hospodin silný a mocný, Hospodin udatný válečník.
ای دروازه‌ها، باز شوید! ای درهای قدیمی اورشلیم باز شوید، تا پادشاه جلال وارد شود! 9
Pozdvihnětež, ó brány, svrchků svých, pozdvihněte se vrata věčná, aby vjíti mohl král slávy.
این پادشاه جلال کیست؟ خداوند است! خداوند لشکرهای آسمان! آری، اوست پادشاه جلال! 10
Kdož jest to ten král slávy? Hospodin zástupů, onť jest král slávy. (Sélah)

< مزامیر 24 >