< مزامیر 23 >

مزمور داوود. خداوند شبان من است؛ محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. 1
The LORD is my shepherd; I shall not want.
در مرتعهای سبز مرا می‌خواباند، به سوی آبهای آرام هدایتم می‌کند 2
He makes me to lie down in green pastures: he leads me beside the still waters.
و جان مرا تازه می‌سازد. او به خاطر نام پرشکوه خود مرا به راه راست رهبری می‌کند. 3
He restores my soul: he leads me in the paths of righteousness for his name’s sake.
حتی اگر از درهٔ تاریک مرگ نیز عبور کنم، نخواهم ترسید، زیرا تو، ای شبان من، با من هستی! عصا و چوبدستی تو به من قوت قلب می‌بخشد. 4
Yes, though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil: for you are with me; your rod and your staff they comfort me.
سفره‌ای برای من در برابر دیدگان دشمنانم پهن می‌کنی! سَرَم را به روغن تدهین می‌کنی. پیاله‌ام از برکت تو لبریز است. 5
You prepare a table before me in the presence of my enemies: you anoint my head with oil; my cup runs over.
اطمینان دارم که در طول عمر خود، نیکویی و رحمت تو، ای خداوند، همراه من خواهد بود و من تا ابد در خانهٔ تو ساکن خواهم شد. 6
Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life: and I will dwell in the house of the LORD for ever.

< مزامیر 23 >