< مزامیر 23 >
مزمور داوود. خداوند شبان من است؛ محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. | 1 |
Davudun məzmuru. Rəbb mənim çobanımdır, möhtac olmaram.
در مرتعهای سبز مرا میخواباند، به سوی آبهای آرام هدایتم میکند | 2 |
O, məni yaşıl çəmənlərdə dincəldir, Sakit axan sular kənarında gəzdirir.
و جان مرا تازه میسازد. او به خاطر نام پرشکوه خود مرا به راه راست رهبری میکند. | 3 |
Məni yenə də canlandırır, İsmi şərəfinə salehlik yolları ilə aparır.
حتی اگر از درهٔ تاریک مرگ نیز عبور کنم، نخواهم ترسید، زیرا تو، ای شبان من، با من هستی! عصا و چوبدستی تو به من قوت قلب میبخشد. | 4 |
Ölüm kölgəsinin dərəsində gəzsəm belə, Şərdən qorxmaram, çünki Sən mənimləsən, Sənin əsan, Sənin dəyənəyin mənə təsəlli verir.
سفرهای برای من در برابر دیدگان دشمنانم پهن میکنی! سَرَم را به روغن تدهین میکنی. پیالهام از برکت تو لبریز است. | 5 |
Düşmənlərimin qarşısında Mənim üçün süfrə açırsan, Başıma ətirli yağ çəkirsən, Ağzınadək camımı doldurursan.
اطمینان دارم که در طول عمر خود، نیکویی و رحمت تو، ای خداوند، همراه من خواهد بود و من تا ابد در خانهٔ تو ساکن خواهم شد. | 6 |
Bəli, bütün həyatım boyu Yaxşılıq, məhəbbət məni izləyir. Bütün ömrüm boyu Rəbbin evində yaşayacağam!