مزامیر 22

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

Al maestro de coro. Por el pronto socorro. Salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado? Los gritos de mis pecados alejan de mí el socorro.

2 شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی.

Dios mío, clamo de día, y no respondes; de noche también, y no te cuidas de mí.

3 با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری.

Y Tú, sin embargo, estás en tu santa morada, ¡oh gloria de Israel!

4 پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی.

En Ti esperaron nuestros padres; esperaron, y los libraste.

5 نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند.

A Ti clamaron, y fueron salvados; en Ti confiaron, y no quedaron confundidos.

6 اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام.

Pero es que yo soy gusano, y no hombre, oprobio de los hombres y desecho de la plebe.

7 هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند:

Cuantos me ven se mofan de mí, tuercen los labios y menean la cabeza:

8 «آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»

“Confió en Yahvé: que Él lo salve; líbrelo, ya que en Él se complace.”

9 ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی.

Sí, Tú eres mi sostén desde el seno materno, mi refugio desde los pechos de mi madre.

10 هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی.

A Ti fui entregado desde mi nacimiento; desde el vientre de mi madre Tú eres mi Dios.

11 اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.

No estés lejos de mí, porque la tribulación está cerca, porque no hay quien socorra.

12 دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند.

Me veo rodeado de muchos toros; los fuertes de Basan me cercan;

13 همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند.

abren contra mí sus bocas, cual león rapaz y rugiente.

14 نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود.

Soy como agua derramada, todos mis huesos se han descoyuntado; mi corazón, como cera, se diluye en mis entrañas.

15 گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای.

Mi garganta se ha secado como una teja; mi lengua se pega a mi paladar, me has reducido al polvo de la muerte.

16 دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

Porque me han rodeado muchos perros; una caterva de malvados me encierra; han perforado mis manos y mis pies;

17 از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند.

puedo contar todos mis huesos. Entretanto, ellos miran, y al verme se alegran.

18 لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.

Se reparten mis vestidos, y sobre mi túnica echan suertes.

19 ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب!

Mas Tú, Yahvé, no estés lejos de mí; sostén mío, apresúrate a socorrerme.

20 جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده.

Libra mi alma de la espada, mi vida del poder del perro.

21 مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده!

Sálvame de la boca del león; de entre las astas de los bisontes escúchame.

22 نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود.

Anunciaré tu Nombre a mis hermanos, y proclamaré tu alabanza en medio de la asamblea.

23 ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید!

Los que teméis a Yahvé alabadle, glorificadle, vosotros todos, linaje de Israel.

24 او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند.

Pues no despreció ni desatendió la miseria del miserable; no escondió de él su rostro, y cuando imploró su auxilio, le escuchó.

25 در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود.

Para Ti será mi alabanza en la gran asamblea, cumpliré mis votos en presencia de los que te temen.

26 فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند!

Los pobres comerán y se hartarán, alabarán a Yahvé los que le buscan. Sus corazones vivirán para siempre.

27 همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد.

Recordándolo, volverán a Yahvé todos los confines de la tierra; y todas las naciones de los gentiles se postrarán ante su faz.

28 زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند.

Porque de Yahvé es el reino, y Él mismo gobernará a las naciones.

29 همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد!

A Él solo adorarán todos los que duermen bajo la tierra; ante Él se encorvará todo el que desciende al polvo, y no tiene ya vida en sí.

30 نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید.

Mi descendencia le servirá a Él y hablará de Yahvé a la edad venidera.

31 به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است.

Anunciará su justicia a un pueblo que ha de nacer: “Estas cosas ha hecho Yahvé.”