مزامیر 22
| برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟ | 1 |
In finem, pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
| شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی. | 2 |
Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.
| با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری. | 3 |
Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.
| پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی. | 4 |
In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.
| نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند. | 5 |
Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.
| اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام. | 6 |
Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.
| هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند: | 7 |
Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.
| «آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟» | 8 |
Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
| ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی. | 9 |
Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.
| هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی. | 10 |
In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,
| اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد. | 11 |
ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.
| دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند. | 12 |
Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.
| همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند. | 13 |
Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
| نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود. | 14 |
Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
| گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای. | 15 |
Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
| دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند. | 16 |
Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:
| از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند. | 17 |
dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:
| لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند. | 18 |
diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
| ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب! | 19 |
Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.
| جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده. | 20 |
Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:
| مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده! | 21 |
Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.
| نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود. | 22 |
Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.
| ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید! | 23 |
Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:
| او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند. | 24 |
Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
| در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود. | 25 |
Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.
| فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند! | 26 |
Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
| همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد. | 27 |
Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.
| زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند. | 28 |
Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.
| همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد! | 29 |
Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.
| نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید. | 30 |
Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.
| به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است. | 31 |
Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
