مزامیر 22

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

Az éneklőmesternek az ajjelethassakhar szerint; Dávid zsoltára. Én Istenem, én Istenem, miért hagytál el engemet? Távol van megtartásomtól jajgatásomnak szava.

2 شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی.

Én Istenem, kiáltok nappal, de nem hallgatsz meg; éjjel is és nincs nyugodalmam.

3 با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری.

Pedig te szent vagy, a ki Izráel dícséretei között lakozol.

4 پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی.

Benned bíztak atyáink; bíztak és te megszabadítottad őket.

5 نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند.

Hozzád kiáltottak és megmenekültek; benned bíztak és nem szégyenültek meg.

6 اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام.

De én féreg vagyok s nem férfiú; embereknek csúfja és a nép útálata.

7 هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند:

A kik engem látnak, mind csúfolkodnak rajtam, félrehúzzák ajkaikat és hajtogatják fejöket:

8 «آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»

Az Úrra bízta magát, mentse meg őt; szabadítsa meg őt, hiszen gyönyörködött benne!

9 ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی.

Mert te hoztál ki engem az anyám méhéből, és biztattál engem anyámnak emlőin.

10 هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی.

Születésem óta a te gondod voltam; anyám méhétől fogva te voltál Istenem.

11 اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.

Ne légy messze tőlem, mert közel a nyomorúság, és nincs, a ki segítsen.

12 دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند.

Tulkok sokasága kerített be engem, körülfogtak engem Básán bikái.

13 همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند.

Feltátották rám szájokat, mint a ragadozó és ordító oroszlán.

14 نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود.

Mint a víz, úgy kiöntettem; csontjaim mind széthullottak; szívem olyan lett, mint a viasz, megolvadt belső részeim között.

15 گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای.

Erőm kiszáradt, mint cserép, nyelvem ínyemhez tapadt, és a halál porába fektetsz engemet.

16 دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

Mert ebek vettek körül engem, a gonoszok serege körülfogott; átlyukasztották kezeimet és lábaimat.

17 از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند.

Megszámlálhatnám minden csontomat, ők pedig csak néznek s bámulnak rám.

18 لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.

Megosztoznak ruháimon, és köntösömre sorsot vetnek.

19 ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب!

De te, Uram, ne légy messze tőlem; én erősségem, siess segítségemre.

20 جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده.

Szabadítsd meg lelkemet a kardtól, s az én egyetlenemet a kutyák körmeiből.

21 مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده!

Ments meg engem az oroszlán torkából, és a bivalyok szarvai közül hallgass meg engem.

22 نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود.

Hadd hirdessem nevedet atyámfiainak, és dicsérjelek téged a gyülekezetben.

23 ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید!

Ti, a kik félitek az Urat, dicsérjétek őt! Jákób minden ivadékai dicsőítsétek őt, és féljétek őt Izráel minden magzata!

24 او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند.

Mert nem veti meg és nem útálja meg a szegény nyomorúságát; és nem rejti el az ő orczáját előle, és mikor kiált hozzá, meghallgatja.

25 در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود.

Felőled lesz dicséretem a nagy gyülekezetben. Az én fogadásaimat megadom azok előtt, a kik félik őt.

26 فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند!

Esznek a nyomorultak és megelégesznek, dicsérik az Urat, a kik őt keresik. Éljen szívetek örökké!

27 همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد.

Megemlékeznek és megtérnek az Úrhoz a föld minden határai, és leborul előtted a pogányok minden nemzetsége.

28 زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند.

Mert az Úré a királyi hatalom, uralkodik a pogányokon is.

29 همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد!

Esznek és leborulnak a föld gazdagai mind; ő előtte hajtanak térdet, a kik a porba hullanak, és a ki életben nem tarthatja lelkét.

30 نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید.

Őt szolgálják a fiak, az Úrról beszélnek az utódoknak.

31 به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است.

Eljőnek s hirdetik az ő igazságát az ő utánok való népnek, hogy ezt cselekedte!