مزامیر 22
| برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟ | 1 |
To the Chief Musician. On "the Hind of the Dawn." A Melody of David. My GOD, my GOD, why hast thou forsaken me? Far from saving me, The words of my loud lamentation?
| شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی. | 2 |
My God! I keep crying—By day, and thou dost not answer, and, By night, and there is no rest for me.
| با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری. | 3 |
But, thou, art holy, Who inhabitest the praises of Israel.
| پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی. | 4 |
In thee, trusted our fathers, They trusted, and thou didst deliver them;
| نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند. | 5 |
Unto thee, made they outcry, and escaped, In thee, they trusted, and had not turned pale.
| اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام. | 6 |
But, I, am a worm and no one, a reproach of men, and despised of a people;
| هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند: | 7 |
All that see me, laugh at me, —They open wide the mouth, They shake the head: —
| «آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟» | 8 |
He should trust in Yahweh—let him deliver him, —Let him rescue him, seeing he delighteth in him.
| ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی. | 9 |
For, thou, art he that severed me from the womb, he that caused me to trust, upon the breasts of my mother;
| هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی. | 10 |
Upon thee, was I cast from the time I was born, From the womb of my mother, my GOD, hast thou been.
| اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد. | 11 |
Be not far from me, for, distress, is near, For there is none to help.
| دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند. | 12 |
Many bulls have surrounded me, Strong oxen of Bashan, have enclosed me;
| همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند. | 13 |
They have opened wide against me their mouth, A lion rending and roaring.
| نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود. | 14 |
Like water, am I poured out, and, put out of joint, are all my bones, —My heart, hath become, like wax, it is melted in the midst of my body;
| گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای. | 15 |
Dried as a potsherd, is my strength, And, my tongue, is made to cleave to my gums, And, in the dust of death, wilt thou lay me.
| دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند. | 16 |
For dogs have surrounded me, —An assembly of evil doers, have encircled me, They have pierced my hands and my feet,
| از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند. | 17 |
I may tell all my bones, They, look for—they behold me!
| لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند. | 18 |
They part my garments among them, and, for my vestment, they cast lots.
| ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب! | 19 |
But, thou, O Yahweh, be not far off, O my help! to aid me, make haste;
| جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده. | 20 |
Rescue, from the sword, my life, from the power of the dog, my solitary self:
| مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده! | 21 |
Save me from the mouth of the lion, —Yea, from the horns of wild beasts, hast thou delivered me.
| نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود. | 22 |
I will declare thy Name unto my brethren, —In the midst of the convocation, will I praise thee.
| ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید! | 23 |
Ye that revere Yahweh, praise him, All ye the seed of Jacob, glorify him, And, stand in awe of him, all ye seed of Israel.
| او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند. | 24 |
For he hath not despised nor abhorred the humbling of the patient one, neither hath he hid his face from him, but, when he cried for help unto him, he heard.
| در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود. | 25 |
Of thee, is my praise in the great convocation, My vows, will I pay, before them who revere him.
| فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند! | 26 |
The patient wronged-ones shall eat and be satisfied, They shall praise Yahweh, who are seekers of him, Let your heart live for aye.
| همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد. | 27 |
All the ends of the earth, will remember and turn to Yahweh, Yea all the families of the nations, will bow themselves down before thee,
| زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند. | 28 |
For, to Yahweh, belongeth the kingdom, And One to Rule over the nations.
| همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد! | 29 |
All the great ones of the earth, shall eat and bow down, Before him shall kneel, all that go down to the dust, Even he who had not kept alive, his own soul!
| نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید. | 30 |
My seed, shall serve him, It shall be recounted, of the Lord, to a generation that shall come:
| به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است. | 31 |
That his righteousness may be declared to a people to be born, That he wrought with effect!
