مزامیر 2

1 چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

¿POR qué se amotinan las gentes, y los pueblos piensan vanidad?

2 پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

Estarán los reyes de la tierra, y príncipes consultarán unidos contra Jehová, y contra su ungido, [diciendo]:

3 آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

Rompamos sus coyundas, y echemos de nosotros sus cuerdas.

4 اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

El que mora en los cielos se reirá; el Señor se burlará de ellos.

5 سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

Entonces hablará á ellos en su furor, y turbarálos con su ira.

6 خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

Yo empero he puesto mi rey sobre Sión, monte de mi santidad.

7 پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

Yo publicaré el decreto: Jehová me ha dicho: Mi hijo eres tú; yo te engendré hoy.

8 از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

Pídeme, y te daré por heredad las gentes, y por posesión tuya los términos de la tierra.

9 تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

Quebrantarlos has con vara de hierro: como vaso de alfarero los desmenuzarás.

10 بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

Y ahora, reyes, entended: admitid corrección, jueces de la tierra.

11 با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

Servid á Jehová con temor, y alegraos con temblor.

12 پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.

Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.