مزامیر 2

1 چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?

2 پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:

3 آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

«Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»

4 اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.

5 سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:

6 خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

«Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»

7 پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.

8 از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.

9 تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»

10 بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!

11 با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!

12 پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.

Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!