< مزامیر 2 >
چرا قومها شورش میکنند؟ چرا ملتها بیجهت توطئه میچینند؟ | 1 |
Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
پادشاهان جهان صفآرایی کردهاند و رهبران ممالک با هم مشورت میکنند بر ضد خداوند و مسیح او. | 2 |
Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
آنها میگویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» | 3 |
La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشههای آنان میخندد. | 4 |
Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ میکند و به وحشت میاندازد. | 5 |
Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
خداوند میفرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشاندهام!» | 6 |
Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
پادشاه میگوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شدهام. | 7 |
Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. | 8 |
Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» | 9 |
Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! | 10 |
Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ | 11 |
Tjen Herren med frykt og juble med beven!
پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه میبرند. | 12 |
Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.