مزامیر 2

1 چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

어찌하여 열방이 분노하며 민족들이 허사를 경영하는고

2 پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

세상의 군왕들이 나서며 관원들이 서로 꾀하여 여호와와 그 기름 받은 자를 대적하며

3 آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

우리가 그 맨 것을 끊고 그 결박을 벗어 버리자 하도다

4 اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

하늘에 계신 자가 웃으심이여 주께서 저희를 비웃으시리로다

5 سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

그 때에 분을 발하며 진노하사 저희를 놀래어 이르시기를

6 خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

내가 나의 왕을 내 거룩한 산 시온에 세웠다 하시리로다

7 پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

내가 영을 전하노라 여호와께서 내게 이르시되 너는 내 아들이라 오늘날 내가 너를 낳았도다

8 از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

내게 구하라 내가 열방을 유업으로 주리니 네 소유가 땅 끝까지 이르리로다

9 تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

네가 철장으로 저희를 깨뜨림이여 질그릇 같이 부수리라 하시도다

10 بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

그런즉 군왕들아 너희는 지혜를 얻으며 세상의 관원들아 교훈을 받을지어다

11 با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

여호와를 경외함으로 섬기고 떨며 즐거워할지어다

12 پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.

그 아들에게 입맞추라 그렇지 아니하면 진노하심으로 너희가 길에서 망하리니 그 진노가 급하심이라 여호와를 의지하는 자는 다 복이 있도다