مزامیر 2
| چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ | 1 |
Was toben denn die Heiden und schmieden eitle Pläne Nationen?
| پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. | 2 |
Der Erde Könige verbünden sich, und Fürsten pflegen Rat, dem Herrn und dem, den er gesalbt, zum Trotz:
| آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» | 3 |
"Auf! Laßt uns ihre Fesseln sprengen, ihr Joch abschütteln!"
| اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. | 4 |
Der in dem Himmel thront, lacht ihrer; der Herr verspottet sie.
| سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. | 5 |
Doch schließlich redet er in seinem Zorn mit ihnen; mit seinem Grimme schreckt er sie.
| خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» | 6 |
"Ich selber habe meinen König eingesetzt zu Sion über meinen heiligen Berg." -
| پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. | 7 |
Des Herrn Entschließung will ich künden; er sprach zu mir: "Du bist mein Sohn; ich habe heute dich gezeugt.
| از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. | 8 |
So fordere von mir! Ich gebe Heidenvölker zum Besitze dir, der Erde Grenzen dir zum Eigentum.
| تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» | 9 |
Zerschelle sie mit einem Eisenstocke, zerschmettere sie gleich irdenem Gefäß."
| بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! | 10 |
Nun, Könige! Bedenkt es wohl! Erdenrichter, laßt euch warnen!
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ | 11 |
In Ehrfurcht dient dem Herrn, und werft euch zitternd nieder!
| پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. | 12 |
Und huldigt ohne Falsch, daß er nicht zürne und ihr auf irrem Weg verderbet! Ein kleines nur, und schon entbrannt sein Zorn. Heil allen, die bei ihm sich bergen!
