مزامیر 2
| چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ | 1 |
D'où vient que les nations ont frémi et que les peuples ont médité de vains complots?
| پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. | 2 |
Les rois de la terre se sont levés, et les chefs se sont réunis ensemble contre le Seigneur et contre son Christ; (Interlude)
| آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» | 3 |
Rompons leurs liens, rejetons loin de nous leur joug.
| اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. | 4 |
Celui qui habite aux cieux s'en rira, et le Seigneur se moquera d'eux.
| سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. | 5 |
Alors il leur parlera dans sa colère; et il les troublera dans sa fureur.
| خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» | 6 |
Mais moi, il m'a institué roi de Sion, sa sainte montagne,
| پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. | 7 |
Et j'annonce les préceptes du Seigneur. Le Seigneur m'a dit: Tu es mon fils; aujourd'hui je t'ai engendré.
| از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. | 8 |
Demande-moi, et je te donnerai les nations pour héritage, et pour ta possession les limites de la terre.
| تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» | 9 |
Tu les gouverneras avec une verge de fer; tu les briseras comme un vaisseau d'argile.
| بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! | 10 |
Et maintenant, rois, comprenez; instruisez-vous, juges de la terre.
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ | 11 |
Servez le Seigneur avec crainte, et réjouissez-vous en lui avec tremblement.
| پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. | 12 |
Embrassez sa discipline, de peur que le Seigneur ne s'irrite, et que vous ne périssiez hors de la voie juste. Lorsque soudain s'enflammera sa colère, heureux sont ceux qui ont confiance en lui!
