< مزامیر 2 >

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ 1
Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?
پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. 2
Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:
آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» 3
Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!
اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. 4
La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. 5
Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» 6
Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.
پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. 7
Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.
از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. 8
Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» 9
Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.
بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! 10
Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!
با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ 11
Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.
پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. 12
Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

< مزامیر 2 >