مزامیر 2
| چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ | 1 |
Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?
| پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. | 2 |
Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:
| آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» | 3 |
'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'
| اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. | 4 |
He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.
| سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. | 5 |
Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:
| خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» | 6 |
'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'
| پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. | 7 |
I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.
| از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. | 8 |
Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.
| تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» | 9 |
Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'
| بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! | 10 |
And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ | 11 |
Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.
| پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. | 12 |
Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!
