مزامیر 2

1 چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

Why this turmoil of nations, this futile plotting of peoples,

2 پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

with kings of the earth conspiring, and rulers consulting together, against the Lord and against his anointed,

3 آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

to snap their bonds and fling their cords away?

4 اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

He whose throne is in heaven laughs, the Lord mocks them.

5 سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

Then he speaks to them in his wrath, and in his hot anger confounds them.

6 خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

“This my king is installed by me, on Zion my holy mountain.”

7 پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

I will tell of the Lord’s decree. He said to me: “You are my son, this day I became your father.

8 از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

Only ask, and I make you the heir of the nations, and lord of the world to its utmost bounds.

9 تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

You will break them with sceptre of iron, shatter them like pottery.”

10 بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

So now, you kings, be wise: be warned, you rulers of earth.

11 با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

Serve the Lord in awe, kiss his feet with trembling,

12 پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.

lest, angry, he hurl you to ruin; for soon will his fury blaze. Happy all who take refuge in him.