مزامیر 2

1 چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

【默西亞必勝】萬邦為什麼囂張，眾民為什麼妄想？

2 پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

世上列民群集一堂，諸侯畢至聚首相商，反抗上主，反抗他的受傅者：

3 آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

來！我們掙斷他們的綑綁，我們擺脫他們的繩韁！

4 اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

坐於天上者在冷笑，我主對他們在熱嘲。

5 سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

在震怒中對他們發言，在氣焰中對他們喝道：

6 خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

我已祝聖我的君王，在熙雍我的聖山上。

7 پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

我要傳報上主的聖旨：上主對我說：你是我的兒子，我今日生了你。

8 از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

你向我請求，我必將萬民賜你作產業，我必將八極賜你作領地。

9 تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

你必以鐵杖將他們粉碎，就如打破陶匠的瓦器。

10 بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

眾王！你們現在應當自覺，大地掌權者！你們應受教：

11 با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

應以敬愛之情事奉上主，戰戰兢兢向祂跪拜叩首；

12 پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.

以免祂發怒將你們滅於中途，因為祂的怒火發怒非常快速。凡一切投奔祂的人真是有福。