< مزامیر 19 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. آسمان از شکوه و عظمت خدا حکایت می‌کند و صنعت دستهای او را نشان می‌دهد. 1
For the leader. A psalm of David. The heavens declare God’s glory, the sky tells what his hands have done.
روز و شب حکمت خدا را اعلام می‌کنند. 2
Day tells it to day, night reveals it to night,
بی سر و صدا سخن می‌گویند، و آوازشان شنیده نمی‌شود؛ 3
without speaking, without words; without the sound of voices.
با این همه، پیامشان به سراسر زمین منتشر می‌گردد، و کلامشان تا به کرانهای جهان می‌رسد. خدا خیمه‌ای در آسمان برای خورشید بر پا کرده است. 4
But through all the world their voice carries their words to the ends of the earth. He has pitched a tent for the sun in the sky,
خورشید مانند تازه داماد، با خوشحالی از حجله بیرون می‌آید و مانند پهلوان شادمانه در میدان می‌دود. 5
it comes out like a bridegroom from his bridal chamber, it joyfully runs its course like a hero.
از یک سوی آسمان به سوی دیگر می‌شتابد، و حرارتش همه جا را فرا می‌گیرد. 6
From one end of the heavens it rises, and round it runs to the other, and nothing hides from its heat.
احکام خداوند کامل است و جان را تازه می‌سازد، کلام خداوند قابل اعتماد است و به ساده‌دلان حکمت می‌بخشد. 7
The law of the Lord is perfect, renewing life. The decrees of the Lord are trusty, making the simple wise.
فرامین خداوند راست است و دل را شاد می‌سازد، اوامر خداوند پاک است و بصیرت می‌بخشد. 8
The behests of the Lord are right, rejoicing the heart. The command of the Lord is pure, giving light to the eyes.
قوانین خداوند قابل احترام و نیکوست و تا ابد برقرار می‌ماند. احکام خداوند تماماً حق و عدل است، 9
The fear of the Lord is clean, it endures forever. The Lord’s judgments are true and right altogether.
از طلای ناب مرغوبتر و از عسل خالص شیرینتر. 10
More precious are they than gold – than fine gold in plenty, and sweeter they are than honey, that drops from the comb.
احکام تو، بنده‌ات را آگاه و هوشیار می‌سازد و هر که آنها را بجا آورد، پاداش عظیمی خواهد یافت. 11
By them is your servant warned; who keeps them has rich reward.
کیست که بتواند به گناهان نهان خود پی ببرد؟ خداوندا، تو مرا از چنین گناهان پاک ساز! 12
Who can know their flaws? Absolve me from those I know not.
و نیز مرا از گناهان عمدی بازدار و نگذار بر من مسلط شوند. آنگاه خواهم توانست از شر گناه آزاد شده، بی‌عیب باشم. 13
Keep your servant from wilful sins – from falling under their sway: then blameless and clear will I be from great offence.
ای خداوند، ای پناهگاه و نجا‌ت‌دهندۀ من، سخنان دهانم و تفکر دلم مورد پسند تو باشند. 14
May the words of my mouth and the thoughts of my heart be pleasing to you, Lord, my rock and redeemer.

< مزامیر 19 >