مزامیر 19

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. آسمان از شکوه و عظمت خدا حکایت می‌کند و صنعت دستهای او را نشان می‌دهد.

“To the chief musician, a psalm of David.” The heavens relate the glory of God; and the expanse telleth of the works of his hands.

2 روز و شب حکمت خدا را اعلام می‌کنند.

Day unto day uttereth speech, and night unto night showeth knowledge.

3 بی سر و صدا سخن می‌گویند، و آوازشان شنیده نمی‌شود؛

There is no speech, there are no words, their voice is not heard.

4 با این همه، پیامشان به سراسر زمین منتشر می‌گردد، و کلامشان تا به کرانهای جهان می‌رسد. خدا خیمه‌ای در آسمان برای خورشید بر پا کرده است.

[But] their melody extendeth through all the earth, and to the end of the world their words. For the sun hath he set a tabernacle among them;

5 خورشید مانند تازه داماد، با خوشحالی از حجله بیرون می‌آید و مانند پهلوان شادمانه در میدان می‌دود.

And he goeth out as a bridegroom from his chamber, he is glad like a strong man to run his course;

6 از یک سوی آسمان به سوی دیگر می‌شتابد، و حرارتش همه جا را فرا می‌گیرد.

From the end of the heavens is his going forth, and his circuit is unto their ends: and there is nothing hidden from his heat.

7 احکام خداوند کامل است و جان را تازه می‌سازد، کلام خداوند قابل اعتماد است و به ساده‌دلان حکمت می‌بخشد.

The law of the Lord is perfect, quieting the soul: the testimony of the Lord is sure, making wise the simple.

8 فرامین خداوند راست است و دل را شاد می‌سازد، اوامر خداوند پاک است و بصیرت می‌بخشد.

The precepts of the Lord are upright, rejoicing the heart; the commandment of the Lord is clear, enlightening the eyes.

9 قوانین خداوند قابل احترام و نیکوست و تا ابد برقرار می‌ماند. احکام خداوند تماماً حق و عدل است،

The fear of the Lord is pure, enduring for ever: the ordinances of the Lord are the truth, they are just altogether.

10 از طلای ناب مرغوبتر و از عسل خالص شیرینتر.

They are those which are to be desired more than gold, and much fine gold; and they are sweeter than honey and the dropping of honeycomb.

11 احکام تو، بنده‌ات را آگاه و هوشیار می‌سازد و هر که آنها را بجا آورد، پاداش عظیمی خواهد یافت.

Moreover thy servant is admonished by them: in keeping them there is great reward.

12 کیست که بتواند به گناهان نهان خود پی ببرد؟ خداوندا، تو مرا از چنین گناهان پاک ساز!

Who can guard against errors? from secret [faults] do thou cleanse me.

13 و نیز مرا از گناهان عمدی بازدار و نگذار بر من مسلط شوند. آنگاه خواهم توانست از شر گناه آزاد شده، بی‌عیب باشم.

Also from presumptuous [sins] withhold thy servant; let them not have dominion over me: then shall I be blameless, and I shall be clear from any great transgression.

14 ای خداوند، ای پناهگاه و نجا‌ت‌دهندۀ من، سخنان دهانم و تفکر دلم مورد پسند تو باشند.

May the words of my mouth, and the meditation of my heart, be acceptable before thee, O Lord, my Rock, and my Redeemer.