مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.

Saul Attempts to Kill David