مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

Au maître-chantre. — De David, serviteur de l'Éternel, qui prononça, à la louange de l'Éternel, les paroles de ce cantique, lorsque l'Éternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül. Il dit: Je t'aime, ô Éternel, toi qui es ma force!

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

L'Éternel est mon rocher, ma forteresse et mon libérateur! Mon Dieu est le roc où je trouve un refuge, Mon bouclier, mon puissant sauveur, mon rempart!

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

Je m'écrie: «Loué soit l'Éternel!» — Et je suis délivré de mes ennemis.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

Les liens de la mort m'avaient enveloppé; Les torrents de la destruction m'avaient épouvanté.

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

Oui, les liens du Sépulcre m'avaient entouré; Les filets de la mort m'avaient surpris. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

Dans ma détresse, j'invoquai l'Éternel, Je criai vers mon Dieu. De son palais, il entendit ma voix; Les cris que je poussais vers lui parvinrent à ses oreilles.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Alors la terre fut ébranlée, et elle trembla; Les fondements des montagnes chancelèrent. Ils s'ébranlèrent, parce que l'Éternel était courroucé.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

La fumée montait de ses narines, Et de sa bouche sortait un feu dévorant: en faisait jaillir des charbons embrasés.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

Il inclina les cieux et il descendit, Ayant sous ses pieds une sombre nuée.

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

Il était monté sur un chérubin, et il volait; Il était porté sur les ailes du vent.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

Il fit des ténèbres sa retraite; déploya autour de lui, comme une tente, Des masses liquides, de sombres nuages.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

Du sein de la splendeur qui le précédait, S'échappaient des nuées, de la grêle et des charbons de feu.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

L'Éternel tonna dans les cieux; Le Très-Haut fit retentir sa voix, Au milieu de la grêle et des charbons de feu.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

Il lança ses flèches, et il dispersa mes ennemis; Il lança des éclairs nombreux, et ils furent mis en déroute.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

Alors le lit de la mer apparut, Et les fondements du monde furent mis à découvert, A ta voix menaçante, ô Éternel, Au souffle du vent de ta colère.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

Dieu étendit sa main d'en haut, et il me saisit; Il me retira des grandes eaux.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

Il me délivra de mon puissant ennemi, De mes adversaires qui étaient plus forts que moi.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

Ils m'avaient surpris au jour de ma détresse; Mais l'Éternel a été mon appui.

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

Il m'a mis au large; Il m'a délivré à cause de son amour pour moi.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

L'Éternel m'a traité selon ma justice; Il a récompensé la pureté de mes mains.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

Car j'ai suivi avec soin les voies de l'Éternel, Et je n'ai pas été infidèle à mon Dieu.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

Tous ses commandements sont présents devant moi, Et je ne m'écarte point de ses préceptes.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

J'ai été sans reproche envers lui, Et je me suis mis en garde contre mon penchant au mal.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

Oui, l'Éternel m'a traité selon ma justice, Selon la pureté de mes mains, que ses yeux ont reconnue.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

Avec celui qui est, fidèle, tu es fidèle; Avec l'homme intègre, tu es intègre.

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

Avec celui qui est pur, tu te montres pur; Mais avec le pervers, tu te joues de sa perversité!

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

Car c'est toi qui sauves le peuple des humbles, Et, qui abaisses les regards des superbes.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

C'est toi qui allumes mon flambeau; C'est l'Éternel, mon Dieu, qui fait resplendir mes ténèbres.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

Avec toi j'attaque une troupe armée; Avec mon Dieu je franchis le rempart.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

Les voies du Dieu fort sont parfaites. La parole de l'Éternel est éprouvée: Il est le bouclier de tous ceux qui cherchent leur refuge en lui.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

Qui donc est Dieu, sinon l'Éternel? Qui est un rocher, sinon notre Dieu?

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

C'est ce Dieu qui me ceint de force, Et qui aplanit mon chemin.

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

Il rend mes pieds agiles comme ceux des biches, Et il m'affermit sur les sommets.

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

Il exerce mes mains au combat, Et mes bras bandent un arc, d'airain.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Tu me donnes pour bouclier ton puissant secours. Ta main droite me soutient, Et ta bonté me rend fort.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

Je poursuis mes ennemis, je les atteins, Et je ne reviens qu'après les avoir exterminés.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

Je les écrase, et ils ne peuvent se relever: Ils tombent sous mes pieds.

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

Tu m'as ceint de force pour le combat; Tu fais plier sous moi mes adversaires.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Tu fais fuir devant moi mes ennemis; J'extermine ceux qui me haïssent.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

Ils crient, mais personne ne vient les délivrer! Ils crient vers l'Eternel, mais il ne leur répond pas.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Je les broie comme la poussière livrée au vent; Je les balaie comme la boue des rues.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Tu me fais triompher des attaques de mon peuple; Tu me places à la tête des nations. Des peuples inconnus deviennent mes sujets;

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

Dès qu'ils entendent parler de moi, ils se soumettent. Les fils de l'étranger me rendent hommage.

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Les fils de l'étranger sont abattus, Et ils sortent tremblants de leurs retraites.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

L'Éternel est vivant! Béni soit mon rocher! Que Dieu, mon libérateur, soit exalté!

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

Ce Dieu m'assure la vengeance; Il m'assujettit les peuples.

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

Tu me délivres de mes ennemis; Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires; Tu me sauves de l'homme violent.

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

C'est pourquoi je te louerai, ô Éternel, parmi les nations, Et je psalmodierai à la gloire de ton nom.

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

L'Éternel accorde au roi, son élu, de grandes victoires; Il exerce sa miséricorde en faveur de son oint, De David et de sa postérité, à jamais.

Saul Attempts to Kill David