< مزامیر 18 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! 1
Au maître chantre. Du serviteur de l'Éternel, de David, qui adressa à l'Éternel les paroles de ce cantique, lorsque l'Éternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis, et de la main de Saül; et il dit: Je t'aime, ô Éternel, ô source de ma force,
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 2
Éternel, mon rocher, mon asile et mon libérateur! mon Dieu! ô mon rocher, où je vais m'abriter! mon bouclier, corne de mon salut, mon boulevard!
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 3
Loué soit l'Éternel! me suis-je écrié, et de mes ennemis j'ai été délivré.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 4
Les vagues de la mort m'enserraient, et les torrents de l'adversité m'épouvantaient;
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 5
les chaînes des Enfers m'enlaçaient, et j'étais pris dans les rêts de la mort. (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 6
Dans mon angoisse j'invoquai l'Éternel, et vers mon Dieu j'élevai mes cris: de son parvis Il entendit ma voix, et mes cris arrivés devant lui vinrent à ses oreilles.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 7
Alors la terre oscilla et trembla, et les bases des montagnes furent émues, et elles s'ébranlèrent, parce qu'il était courroucé.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 8
Une fumée sortit de ses narines, et de sa bouche un feu dévorant; et Il fit jaillir des charbons ardents.
او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 9
Et Il inclina le ciel, et Il descendit; et l'obscurité était sous ses pieds.
سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. 10
Et Il était monté sur le Chérubin, et volait, et Il planait sur les ailes du vent.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 11
Il prit les ténèbres pour sa couverture, et autour de lui pour sa tente les noires vapeurs et les nuées épaisses.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 12
De la splendeur qui le précède, sortirent les nuages, portant la grêle et les charbons de feu.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 13
Et l'Éternel tonna dans le ciel, et le Très-haut émit sa voix, avec la grêle et des charbons de feu.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 14
Il lança ses flèches et Il les dissipa, et mille foudres, et Il les défit.
آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. 15
Et l'on vit paraître les vallées de la mer et les fondements du monde furent mis à nu au grondement de ta voix, Éternel, au souffle du vent de tes narines.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 16
Il tendit sa main d'en haut, et me prit, et Il me retira des grandes eaux.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. 17
Il me sauva de mes robustes ennemis, et de mes adversaires qui l'emportaient sur moi.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 18
Ils m'attaquaient au jour du malheur; mais l'Éternel fut un soutien pour moi.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 19
Il me tira au large, Il me dégagea, parce qu'il m'était propice.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 20
L'Éternel me traita selon ma justice, et me rendit selon la pureté de mes mains.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 21
Car je gardais les voies de l'Éternel, et n'étais point rebelle à mon Dieu.
همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 22
Car j'avais toutes ses lois sous les yeux, et je ne secouais point ses commandements;
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 23
j'étais sans reproche envers lui, et je prenais garde de me rendre coupable.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. 24
Aussi l'Éternel me rendit selon ma justice, selon la pureté de mes mains, dont Il était témoin.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 25
A celui qui t'aime, tu donnes ton amour, tu te montres juste pour l'homme juste,
اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. 26
tu es pur envers celui qui est pur, et tu trahis celui qui est perfide.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 27
Car tu es en aide au peuple qui souffre, et tu humilies les yeux hautains.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 28
Oui, tu as fait luire ma lampe; l'Éternel, mon Dieu, éclaira mes ténèbres.
با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 29
Avec toi j'affrontai des bataillons, et avec mon Dieu je franchis des murailles.
راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 30
Les voies de Dieu ne sont point trompeuses, la parole de l'Éternel est sans alliage; Il est un bouclier pour quiconque le réclame.
کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ 31
Car qui est-ce qui est Dieu, hors l'Éternel? et qui est un rocher, sinon notre Dieu,
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 32
ce Dieu, qui me donna la force pour ceinture, et rendit mes voies irréprochables?
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 33
Il assimila mes pieds à ceux de la biche, et Il m'établit sur mes hauteurs.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 34
Il forma mes mains au combat, et mon bras sut bander l'arc d'airain.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 35
Tu me donnas le bouclier de ton secours, et ta droite me soutint, et ta clémence daigna m'agrandir.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 36
Sous mes pieds tu donnas de l'espace à mes pas, et mes talons ne furent point vacillants.
دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 37
Je poursuivis mes ennemis, et je les atteignis, et je ne revins pas qu'ils ne fussent détruits;
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 38
je les écrasai, et ils n'ont pu se relever, ils tombèrent sous mes pieds.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 39
Tu me ceignis de force pour la bataille, et tu fis plier mes adversaires sous mes coups.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 40
Tu me fis voir le dos de mes ennemis, et j'anéantis ceux qui me haïssaient.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 41
Ils crièrent au secours; il n'y eut point de Sauveur; ils crièrent à l'Éternel; Il ne leur répondit pas.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 42
Je les mis en poudre, comme la poussière qui est au vent, et je les balayai comme la boue des rues.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 43
Tu me délivras des agressions des peuples, et tu me constituas chef des nations; des peuples à moi inconnus me furent asservis;
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 44
sur ma renommée ils se soumirent, les enfants de l'étranger devinrent mes flatteurs,
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 45
les enfants de l'étranger succombèrent, et quittèrent alarmés leurs châteaux.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 46
Vive l'Éternel, et béni soit mon rocher! qu'il soit exalté mon Dieu sauveur,
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 47
le Dieu qui m'accorda la vengeance, et m'assujettit les peuples!
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 48
M'ayant délivré de mes ennemis, tu m'as fait triompher de mes adversaires, tu m'as fait échapper à l'homme violent.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 49
Aussi je veux te chanter parmi les peuples, Éternel, et célébrer ton nom,
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. 50
ô toi qui accordes un grand salut à ton Roi, et fais miséricorde à ton Oint, à David, et à sa race éternellement!

< مزامیر 18 >