مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

To the Overseer. — By a servant of Jehovah, by David, who hath spoken to Jehovah the words of this song in the day Jehovah delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul, and he saith: — I love Thee, O Jehovah, my strength.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

Jehovah [is] my rock, and my bulwark, And my deliverer, My God [is] my rock, I trust in Him: My shield, and a horn of my salvation, My high tower.

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

The 'Praised One' I call Jehovah, And from my enemies I am saved.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

Compassed me have cords of death, And streams of the worthless make me afraid.

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

Cords of Sheol have surrounded me, Before me have been snares of death. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In mine adversity I call Jehovah, And unto my God I cry. He heareth from His temple my voice, And My cry before Him cometh into His ears.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

And shake and tremble doth the earth, And foundations of hills are troubled, And they shake — because He hath wrath.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Gone up hath smoke by His nostrils, And fire from His mouth consumeth, Coals have been kindled by it.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

And He inclineth the heavens, and cometh down, And thick darkness [is] under His feet.

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

And He rideth on a cherub, and doth fly, And He flieth on wings of wind.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

He maketh darkness His secret place, Round about Him His tabernacle, Darkness of waters, thick clouds of the skies.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

From the brightness over-against Him His thick clouds have passed on, Hail and coals of fire.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

And thunder in the heavens doth Jehovah, And the Most High giveth forth His voice, Hail and coals of fire.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

And He sendeth His arrows and scattereth them, And much lightning, and crusheth them.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

And seen are the streams of waters, And revealed are foundations of the earth. From Thy rebuke, O Jehovah, From the breath of the spirit of Thine anger.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sendeth from above — He taketh me, He draweth me out of many waters.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

He delivereth me from my strong enemy, And from those hating me, For they have been stronger than I.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They go before me in a day of my calamity And Jehovah is for a support to me.

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

And He bringeth me forth to a large place, He draweth me out, because He delighted in me.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

Jehovah doth recompense me According to my righteousness, According to the cleanness of my hands, He doth return to me.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept the ways of Jehovah, And have not done wickedly against my God.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all His judgments [are] before me, And His statutes I turn not from me.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

And I am perfect with him, And I keep myself from mine iniquity.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

And Jehovah doth return to me, According to my righteousness, According to the cleanness of my hands, Over-against his eyes.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the kind Thou showest Thyself kind, With a perfect man showest Thyself perfect.

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

With the pure Thou showest Thyself pure, And with the perverse showest Thyself a wrestler,

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

For Thou a poor people savest, And the eyes of the high causest to fall.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For Thou — Thou lightest my lamp, Jehovah my God enlighteneth my darkness.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For by Thee I run — a troop! And by my God I leap a wall.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

God! perfect [is] His way, The saying of Jehovah is tried, A shield [is] He to all those trusting in Him.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

For who [is] God besides Jehovah? And who [is] a rock save our God?

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

God! who is girding me [with] strength, And He maketh perfect my way.

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

Making my feet like hinds, And on my high places causeth me to stand.

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

Teaching my hands for battle, And a bow of brass was brought down by my arms.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

And Thou givest to me the shield of Thy salvation, And Thy right hand doth support me, And Thy lowliness maketh me great.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Thou enlargest my step under me, And mine ankles have not slidden.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I pursue mine enemies, and overtake them, And turn back not till they are consumed.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I smite them, and they are not able to rise, They fall under my feet,

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

And Thou girdest me [with] strength for battle, Causest my withstanders to bow under me.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

As to mine enemies — Thou hast given to me the neck, As to those hating me — I cut them off.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They cry, and there is no saviour, On Jehovah, and He doth not answer them.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

And I beat them as dust before wind, As mire of the streets I empty them out.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Thou dost deliver me From the strivings of the people, Thou placest me for a head of nations, A people I have not known do serve me.

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

At the hearing of the ear they hearken to me, Sons of a stranger feign obedience to me,

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Sons of a stranger fade away, And are slain out of their close places.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

Jehovah liveth — and blessed [is] my rock, And exalted is the God of my salvation.

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

God — who is giving vengeance to me, And He subdueth peoples under me,

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

My deliverer from mine enemies, Above my withstanders Thou raisest me, From a man of violence dost deliver me.

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore I confess Thee among nations, O Jehovah, And to Thy name I sing praise,

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

Magnifying the salvation of His king, And doing kindness to His anointed, To David, and to his seed — unto the age!

David Escapes through a Window