مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

I love thee, O LORD, my strength!

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

Jehovah is my rock, my fortress, and my deliverer; My God, my strength, in whom I trust; My shield, my strong defence, and my high tower.

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I called upon the LORD, who is worthy to be praised, And was delivered from my enemies.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

The snares of death encompassed me; The floods of destruction filled me with dismay;

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The snares of the underworld surrounded me, And the nets of death seized upon me. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In my distress I called upon the LORD, And cried unto my God; He heard my voice from his palace, And my cry came before him into his ears.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Then the earth quaked and trembled; The foundations of the mountains rocked and were shaken, Because his wrath was kindled.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

A smoke went up from his nostrils, And fire from his mouth devoured; Burning coals shot forth from him.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

He bowed the heavens, and came down; And darkness was under his feet;

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

And he rode upon a cherub, and did fly; Yea, he did fly upon the wings of the wind.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

And he made darkness his covering; His pavilion round about him was dark waters and thick clouds of the skies.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

At the brightness before him, his thick clouds passed away; Then came hailstones and coals of fire.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The LORD also thundered from heaven, And the Most High uttered his voice, Amid hailstones and coals of fire.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

He sent forth his arrows, and scattered them; Continual lightnings, and discomfited them.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

Then the channels of the deep were seen, And the foundations of the earth were laid bare At thy rebuke, O LORD! At the blast of the breath of thy nostrils.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He stretched forth his hand from above; he took me, And drew me out of deep waters.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

He delivered me from my strong enemy; From my adversaries, who were too powerful for me.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They fell upon me in the day of my calamity; But the LORD was my stay.

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

He brought me forth into a large place; He delivered me, because he delighted in me.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

The LORD hath rewarded me according to my righteous; According to the cleanness of my hands hath he recompensed me.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept the ways of the LORD, And have not wickedly departed from my God.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his laws were in my sight; I did not put away his statutes from me.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

I was upright before him, And kept myself from iniquity.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

Therefore hath the LORD rewarded me according to my righteousness, According to the cleanness of my hands before his eyes.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

To the merciful thou showest thyself merciful; To the upright thou showest thyself upright;

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

To the pure thou showest thyself pure, And to the perverse thou showest thyself perverse.

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

For thou savest the afflicted people, But the haughty countenance thou bringest down.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

Thou causest my lamp to shine; Jehovah, my God, enlighteneth my darkness.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For through thee I have broken through troops; Through my God I have leaped over walls.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

The ways of God are just and true; His word is pure, tried in the fire; He is a shield to all who put their trust in him.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

Who, then, is God, save Jehovah? And who is a rock, save our God?

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

It is God that girded me with strength, And made my way plain.

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

He made my feet like the hind's, And set me in my high places;

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

He taught my hands to war, So that my arm bent the bow of brass.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Thou gavest me the shield of thy protection; Thy right hand held me up, And thy goodness made me great.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Thou didst make a wide path for my steps, So that my feet did not stumble.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I pursued my enemies and overtook them, And turned not back till I had destroyed them.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I smote them, so that they could not rise; They fell under my feet.

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

Thou didst gird me with strength for the battle; Thou didst cast down my adversaries under me.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Thou didst cause my enemies to turn their backs, So that I destroyed them that hated me.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They cried, but there was none to help; To Jehovah, but he answered them not.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

I beat them small, like dust before the wind; I cast them out as the dirt of the streets.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Thou hast delivered me from the assaults of the nations; Thou hast made me the head of the kingdoms. Nations whom I knew not serve me;

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

They who have only heard of me obey me; Yea, men of a strange land submit themselves to me;

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Men of a strange land fade away, like a leaf, And come trembling from their strongholds.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

Jehovah is the living God; blessed be my rock; Exalted be the God of my salvation!

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

It is God who hath given me vengeance, And subdued the nations under me;

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

He delivered me from my enemies; Yea, thou hast lifted me up above my adversaries; Thou hast saved me from the violent man!

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore I will give thanks to thee, O LORD! among the nations, And sing praises to thy name.

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

Great deliverance giveth he to his king, And showeth mercy to his anointed, —To David and to his posterity for ever.

Saul Attempts to Kill David