مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

[For the Chief Musician. By David the servant of the LORD, who spoke to the LORD the words of this song in the day that the LORD delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul. He said, ] I love you, LORD, my strength.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

The LORD is my Rock, my fortress, and my deliverer; my God, my Rock, in whom I take refuge; my shield, and the horn of my salvation, my high tower.

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I call on the LORD, who is worthy to be praised, and I am saved from my enemies.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

The waves of death surrounded me, and the currents of ungodliness overwhelmed me.

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The cords of Sheol were around me. The snares of death came on me. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In my distress I called upon the LORD, and cried out to my God. He heard my voice out of his temple, and my cry before him came into his ears.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Then the earth shook and trembled. The foundations also of the mountains quaked and were shaken, because he was angry.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Smoke went out of his nostrils. Consuming fire came out of his mouth. Coals were kindled by it.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

He bowed the heavens also, and came down. Thick darkness was under his feet.

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

He rode on a cherub, and flew. Yes, he soared on the wings of the wind.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

He made darkness his hiding place, his canopy around him thick clouds dark with water.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

From the brightness before him his thick clouds passed on, with hailstones and coals of fire.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The LORD also thundered in the sky. The Most High uttered his voice.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

And he sent out arrows and scattered them, and he shot lightning bolts and routed them.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

And the depths of the sea appeared. The foundations of the world were laid bare at your rebuke, LORD, at the blast of the breath of your nostrils.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high. He took me. He drew me out of many waters.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

He delivered me from my strong enemy, from those who hated me; for they were too mighty for me.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They came on me in the day of my calamity, but the LORD was my support.

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

He brought me forth also into a large place. He delivered me, because he delighted in me.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

The LORD has rewarded me according to my righteousness. According to the cleanness of my hands has he recompensed me.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his ordinances were before me. I did not put away his statutes from me.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

I was also blameless with him. I kept myself from my iniquity.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

Therefore the LORD has rewarded me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his eyesight.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the faithful you show yourself faithful. With the innocent you show yourself innocent.

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

With the pure you show yourself pure. And with the crooked you show yourself tortuous.

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

For you will save a humble people, but the eyes of the proud you will bring low.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For you light my lamp. The LORD my God lights up my darkness.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For by you, I advance through a troop. By my God, I leap over a wall.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

As for God, his way is perfect. The word of the LORD is pure. He is a shield to all those who take refuge in him.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

For who is God, except the LORD? Who is a rock, besides our God,

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

the God who girds me with strength, and makes my way blameless?

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

He makes my feet like deer's feet, and sets me on my high places.

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

He teaches my hands to war, so that my arms bend a bow of bronze.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

You have also given me the shield of your salvation, and your right hand holds me up, and your help has made me great.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

You have enlarged my steps under me, My feet have not slipped.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I pursued my enemies and overtook them, and I did not turn back until they were destroyed.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I struck them through, so that they did not rise. They fell beneath my feet.

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

For you have equipped me with strength for the battle. You have subdued under me those who rose up against me.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

You have also made my enemies turn their backs to me, that I might cut off those who hate me.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They cried, but there was none to save; even to the LORD, but he did not answer them.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Then I ground them as fine as the dust on the surface of a path. Like the mud in the streets, I trampled them.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

You have delivered me from the strivings of the people. You have made me the head of the nations. A people whom I have not known shall serve me;

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

as soon as they hear of me they obey me. Foreigners come cringing to me;

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

they are not bound in chains.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The LORD lives; and blessed be my rock. Exalted be the God of my salvation,

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

even the God who executes vengeance for me, and subdues peoples under me.

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

He rescues me from my enemies. Yes, you lift me up above those who rise up against me. You deliver me from the violent man.

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore I will praise you, LORD, among the nations, and will sing praises to your name.

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

He gives great deliverance to his king, and shows loving kindness to his anointed, to David and to his descendants, until forever.

David Escapes through a Window