مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

For the end, [a Psalm] of David, the servant of the Lord; [the words] which he spoke to the Lord, [even] the words of this Song, in the day in which the Lord delivered him out the hand of all his enemies, and out the hand of Saul: and he said: I will love you, O Lord, my strength.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

The Lord is my firm support, and my refuge, and my deliverer; my God is my helper, I will hope in him; [he is] my defender, and the horn of my salvation, and my helper.

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I will call upon the Lord with praises, and I shall be saved from mine enemies.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

The pangs of death compassed me, and the torrents of ungodliness troubled me exceedingly.

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The pangs of hell came round about me: the snares of death prevented me. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

And when I was afflicted I called upon the Lord, and cried to my God: he heard my voice out of this holy temple, and my cry shall enter before him, [even] into his ears.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Then the earth shook and quaked, and the foundations of the mountains were disturbed, and were shaken, because God was angry with them.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

There went up a smoke in his wrath, and fire burst into a flame at his presence: coals were kindled at it.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

And he bowed the heaven, and came down: and thick darkness was under his feet.

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

And he mounted on cherubs and flew: he flew on the wings of winds.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

And he made darkness his secret place: round about him was his tabernacle, [even] dark water in the clouds of the air.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

At the brightness before him the clouds passed, hail and coals of fire.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The Lord also thundered from heaven, and the Highest uttered his voice.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

And he sent forth [his] weapons, and scattered them; and multiplied lightnings, and routed them.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

And the springs of waters appeared, and the foundations of the world were exposed, at your rebuke, O Lord, at the blasting of the breath of your wrath.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high and took me, he drew me to himself out of many waters.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

He will deliver me from my mighty enemies, and from them that hate me; for they are stronger than I.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They prevented me in the day of mine affliction: but the Lord was my stay against [them].

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

And he brought me out into a wide place: he will deliver me, because he has pleasure in me.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

And the Lord will recompense me according to my righteousness; even according to the purity of my hands will he recompense me.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept the way of the Lord and have not wickedly departed from my God.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his judgments were before me, and his ordinances departed not from me.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

And I shall be blameless with hem, and shall keep myself from mine iniquity.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

And the Lord shall recompense me according to my righteousness, and according to the purity of my hands before his eyes.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the holy you will be holy; and with the innocent man you will be innocent.

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

And with the excellent [man] you will be excellent; and with the perverse you will show frowardness.

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

For you will save the lowly people, and will humble the eyes of the proud.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For you, O Lord, will light my lamp: my God, you will lighten my darkness.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For by you shall I be delivered from a troop; and by my God I will pass over a wall.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

[As for] my God, his way is perfect: the oracles of the Lord are tried in the fire; he is a protector of all them that hope in him.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

For who is God but the Lord? and who is a God except our God?

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

[It is] God that girds me with strength, and has made my way blameless:

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

who strengthens my feet as hart's feet, and sets me upon high places.

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

He instructs my hands for war: and you have made my arms [as] a brazen bow.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

And you have made me secure in my salvation: and your right hand has helped me, and your correction has upheld me to the end; yes, your correction itself shall instruct me.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

You has made room for my goings under me, and by footsteps did not fail.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I will pursue mine enemies, and overtake them; and I will not turn back until they are consumed.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I will dash them to pieces and they shall not be able to stand: they shall fall under my feet.

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

For you have girded me with strength for war: you have beaten down under me all that rose up against me.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

And you has made mine enemies turn their backs before me; and you have destroyed them that hated me.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They cried, but there was no deliverer: [even] to the Lord, but he listened not to them.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

I will grind them as the mud of the streets: and I will beat them small as dust before the wind.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Deliver me from the gain sayings of the people: you shall make me head of the Gentiles: a people whom I knew not served me,

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

at the hearing of the ear they obeyed me: the strange children lied to me.

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

The strange children waxed old, and fell away from their paths through lameness.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The Lord lives; and blessed [be] my God; and let the God of my salvation be exalted.

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

[It is] God that avenges me, and has subdued the nations under me;

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

my deliverer from angry enemies: you shall set me on high above them that rise up against me: you shall deliver me from the unrighteous man.

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore will I confess to you, O Lord, among the Gentiles, and sing to your name.

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

[God] magnifies the deliverances of his king; and deals mercifully with David his anointed, and his seed, for ever.

David Escapes through a Window