مزامیر 18

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

Unto the end. For David, the servant of the Lord, who spoke the words of this canticle to the Lord, in the day that the Lord delivered him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul. And he said: I will love you, O Lord my strength.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

The Lord is my firmament, my refuge, and my liberator. My God is my helper, and I hope in him: my protector, and the horn of my salvation, and my support.

3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

Praising, I will call upon the Lord. And I will be saved from my enemies.

4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

The sorrows of death surrounded me, and the torrents of iniquity dismayed me.

5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The sorrows of Hell encompassed me, and the snares of death intercepted me. (Sheol h7585)

6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In my tribulation, I called upon the Lord, and I cried out to my God. And he listened to my voice from his holy temple. And my cry in his presence entered into his ears.

7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

The earth was shaken, and it trembled. The foundations of the mountains were disturbed, and they were shaken, because he was angry with them.

8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

A smoke ascended by his wrath, and a fire flared up from his face: coals were kindled by it.

9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

He bent the heavens, and they descended. And darkness was under his feet.

10 سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

And he ascended upon the cherubim, and he flew: he flew upon the feathers of the winds.

11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

And he set darkness as his hiding place, with his tabernacle all around him: dark waters in the clouds of the air.

12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

At the brightness that was before his sight, the clouds crossed by, with hail and coals of fire.

13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

And the Lord thundered from heaven, and the Most High uttered his voice: hail and coals of fire.

14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

And he sent forth his arrows and scattered them. He multiplied lightnings, and he set them in disarray.

15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

Then the fountains of waters appeared, and the foundations of the world were revealed, by your rebuke, O Lord, by the inspiration of the Spirit of your wrath.

16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high, and he accepted me. And he took me up, out of many waters.

17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید.

He rescued me from my strongest enemies, and from those who hated me. For they had been too strong for me.

18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They intercepted me in the day of my affliction, and the Lord became my protector.

19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

And he led me out, into a wide place. He accomplished my salvation, because he willed me.

20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

And the Lord will reward me according to my justice, and he will repay me according to the purity of my hands.

21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have preserved the ways of the Lord, and I have not behaved impiously before my God.

22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his judgments are in my sight, and his justice, I have not pushed away from me.

23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

And I will be immaculate together with him, and I will keep myself from my iniquity.

24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

And the Lord will reward me according to my justice and according to the purity of my hands before his eyes.

25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the holy, you will be holy, and with the innocent, you will be innocent,

26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی.

and with the elect, you will be elect, and with the perverse, you will be perverse.

27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

For you will save the humble people, but you will bring down the eyes of the arrogant.

28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For you illuminate my lamp, O Lord. My God, enlighten my darkness.

29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For in you, I will be delivered from temptation; and with my God, I will climb over a wall.

30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

As for my God, his way is undefiled. The eloquence of the Lord has been examined by fire. He is the protector of all who hope in him.

31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

For who is God, except the Lord? And who is God, except our God?

32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

It is God who has wrapped me with virtue and made my way immaculate.

33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

It is he who has perfected my feet, like the feet of deer, and who stations me upon the heights.

34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

It is he who trains my hands for battle. And you have set my arms like a bow of brass.

35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

And you have given me the protection of your salvation. And your right hand sustains me. And your discipline has corrected me unto the end. And your discipline itself will teach me.

36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

You have expanded my footsteps under me, and my tracks have not been weakened.

37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I will pursue my enemies and apprehend them. And I will not turn back until they have failed.

38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I will break them, and they will not be able to stand. They will fall under my feet.

39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

And you have wrapped me with virtue for the battle. And those rising up against me, you have subdued under me.

40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

And you have given the back of my enemies to me, and you have destroyed those who hated me.

41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They cried out, but there was none to save them, to the Lord, but he did not heed them.

42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

And I will crush them into dust before the face of the wind, so that I will obliterate them like the mud in the streets.

43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

You will rescue me from the contradictions of the people. You will set me at the head of the Gentiles.

44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

A people I did not know has served me. As soon as their ears heard, they were obedient to me.

45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

The sons of foreigners have been deceitful to me, the sons of foreigners have grown weak with time, and they have wavered from their paths.

46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The Lord lives, and blessed is my God, and may the God of my salvation be exalted:

47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

O God, who vindicates me and who subdues the people under me, my liberator from my enraged enemies.

48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

And you will exalt me above those who rise up against me. From the iniquitous man, you will rescue me.

49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Because of this, O Lord, I will confess to you among the nations, and I will compose a psalm to your name:

50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.

magnifying the salvation of his king, and showing mercy to David, his Christ, and to his offspring, even for all time.

David Escapes through a Window