< مزامیر 18 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! 1
Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 2
Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 3
Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 4
De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 5
De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 6
Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 7
Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 8
Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 9
Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. 10
Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 11
Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 12
En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 13
En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 14
Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. 15
Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 16
Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. 17
Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 18
Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 19
Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 20
Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 21
Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 22
Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 23
Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. 24
Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 25
Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. 26
Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 27
Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 28
Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 29
Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 30
God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ 31
Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 32
God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 33
Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 34
Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 35
Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 36
Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 37
Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 38
Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 39
Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 40
Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 41
Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 42
Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 43
Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 44
Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 45
Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 46
Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 47
Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 48
Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 49
Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. 50
Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!

< مزامیر 18 >