< مزامیر 17 >

دعای داوود. ای خداوند، فریاد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی‌ریا برمی‌آید، توجه فرما! 1
Молитва Давиду. Услыши, Господи, правду мою, вонми молению моему, внуши молитву мою не во устнах льстивых.
تو واقعیت را می‌دانی، پس بی‌گناهی مرا اعلام کن. 2
От лица Твоего судба моя изыдет: очи мои да видита правоты.
تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطایی در من نیافتی. هیچ بدی در سخنان من نبوده است، 3
Искусил еси сердце мое, посетил еси нощию: искусил мя еси, и не обретеся во мне неправда.
و من خود را از گناهکاران دور نگه داشته، از راههای آنها پیروی نکرده‌ام، بلکه از کلام تو اطاعت نموده‌ام 4
Яко да не возглаголют уста моя дел человеческих, за словеса устен Твоих аз сохраних пути жестоки.
و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشده‌اند. 5
Соверши стопы моя во стезях Твоих, да не подвижутся стопы моя.
ای خدا، من تو را می‌خوانم زیرا یقین دارم که مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو. 6
Аз воззвах, яко услышал мя еси, Боже: приклони ухо Твое мне и услыши глаголы моя.
ای که با دست پرقدرتت کسانی را که به تو پناه می‌آورند از دست دشمنان می‌رهانی، محبت بی‌دریغت را به من بنمایان. 7
Удиви милости Твоя, спасаяй уповающыя на Тя от противящихся деснице Твоей:
از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن. 8
сохрани мя, Господи, яко зеницу ока: в крове крилу Твоею покрыеши мя
مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان. 9
от лица нечестивых острастших мя: врази мои душу мою одержаша
این سنگدلان متکبر، مرا احاطه کرده‌اند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند. 10
тук свой затвориша, уста их глаголаша гордыню.
11
Изгонящии мя ныне обыдоша мя, очи свои возложиша уклонити на землю.
آنها مانند شیری درنده در کمین من نشسته‌اند تا مرا بدرند. 12
Объяша мя яко лев готов на лов и яко скимен обитаяй в тайных.
ای خداوند، برخیز و در مقابل آنها بایست و آنها را به زانو درآور! با شمشیر خود، جانم را از دست گناهکاران نجات بده! 13
Воскресени, Господи, предвари я и запни им: избави душу мою от нечестиваго, оружие Твое
خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بسته‌اند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند. 14
от враг руки Твоея, Господи, от малых от земли: раздели я в животе их, и сокровенных Твоих исполнися чрево их: насытишася сынов, и оставиша останки младенцем своим.
اما من از دیدن روی تو است که سیر می‌شوم. هنگامی که بیدار شوم تو را خواهم دید، زیرا تو گناه مرا بخشیده‌ای. 15
Аз же правдою явлюся лицу Твоему, насыщуся, внегда явитимися славе Твоей.

< مزامیر 17 >