< مزامیر 17 >

دعای داوود. ای خداوند، فریاد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی‌ریا برمی‌آید، توجه فرما! 1
Услиши, Господе, правду, чуј глас мој, прими у уши молитву моју не из уста лажљивих.
تو واقعیت را می‌دانی، پس بی‌گناهی مرا اعلام کن. 2
Од лица Твог нека изађе суд мој, очи Твоје нека погледају на правицу.
تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطایی در من نیافتی. هیچ بدی در سخنان من نبوده است، 3
Испитај срце моје, обиђи ноћу; у огњу ме окушај, и нећеш наћи неправде моје.
و من خود را از گناهکاران دور نگه داشته، از راههای آنها پیروی نکرده‌ام، بلکه از کلام تو اطاعت نموده‌ام 4
Уста се моја не дохватају дела људских; ради речи уста Твојих држим се путева оштрих.
و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشده‌اند. 5
Утврди стопе моје на стазама својим да не залазе кораци моји.
ای خدا، من تو را می‌خوانم زیرا یقین دارم که مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو. 6
Тебе призивам, јер ћеш ме услишити Боже! Пригни к мени ухо своје, и чуј речи моје.
ای که با دست پرقدرتت کسانی را که به تو پناه می‌آورند از دست دشمنان می‌رهانی، محبت بی‌دریغت را به من بنمایان. 7
Покажи дивну милост своју, који избављаш оне који се у Те уздају од оних који се противе десници Твојој.
از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن. 8
Чувај ме као зеницу ока: сеном крила својих заклони ме
مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان. 9
Од безбожника који ме нападају, од непријатеља душе моје, који су ме опколили.
این سنگدلان متکبر، مرا احاطه کرده‌اند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند. 10
Срце своје затворише; устима својим говоре охоло.
11
Изагнавши ме опет су око мене; очи су своје упрли да ме оборе на земљу.
آنها مانند شیری درنده در کمین من نشسته‌اند تا مرا بدرند. 12
Они су као лав који хоће да растрже, и као лавић који седи у потаји.
ای خداوند، برخیز و در مقابل آنها بایست و آنها را به زانو درآور! با شمشیر خود، جانم را از دست گناهکاران نجات بده! 13
Устани, Господе, претеци их, обори их. Одбрани душу моју мачем својим од безбожника,
خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بسته‌اند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند. 14
Руком својом, Господе, од људи ових, од људи овог света, којима је део овај живот, којима си трбух напунио свог богатства, да ће им и синови бити сити и остатак оставити својој деци.
اما من از دیدن روی تو است که سیر می‌شوم. هنگامی که بیدار شوم تو را خواهم دید، زیرا تو گناه مرا بخشیده‌ای. 15
А ја ћу у правди гледати лице Твоје; кад се пробудим, бићу сит од прилике Твоје.

< مزامیر 17 >