مزامیر 17

1 دعای داوود. ای خداوند، فریاد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی‌ریا برمی‌آید، توجه فرما!

A prayer of David. Hear, O LORD, my righteous plea; listen to my cry. Give ear to my prayer— it comes from lips free of deceit.

2 تو واقعیت را می‌دانی، پس بی‌گناهی مرا اعلام کن.

May my vindication come from Your presence; may Your eyes see what is right.

3 تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطایی در من نیافتی. هیچ بدی در سخنان من نبوده است،

You have tried my heart; You have visited me in the night. You have tested me and found no evil; I have resolved not to sin with my mouth.

4 و من خود را از گناهکاران دور نگه داشته، از راههای آنها پیروی نکرده‌ام، بلکه از کلام تو اطاعت نموده‌ام

As for the deeds of men— by the word of Your lips I have avoided the ways of the violent.

5 و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشده‌اند.

My steps have held to Your paths; my feet have not slipped.

6 ای خدا، من تو را می‌خوانم زیرا یقین دارم که مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو.

I call on You, O God, for You will answer me. Incline Your ear to me; hear my words.

7 ای که با دست پرقدرتت کسانی را که به تو پناه می‌آورند از دست دشمنان می‌رهانی، محبت بی‌دریغت را به من بنمایان.

Show the wonders of Your loving devotion, You who save by Your right hand those who seek refuge from their foes.

8 از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن.

Keep me as the apple of Your eye; hide me in the shadow of Your wings

9 مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان.

from the wicked who assail me, from my mortal enemies who surround me.

10 این سنگدلان متکبر، مرا احاطه کرده‌اند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند.

They have closed their callous hearts; their mouths speak with arrogance.

11

They have tracked us down, and now surround us; their eyes are set to cast us to the ground,

12 آنها مانند شیری درنده در کمین من نشسته‌اند تا مرا بدرند.

like a lion greedy for prey, like a young lion lurking in ambush.

13 ای خداوند، برخیز و در مقابل آنها بایست و آنها را به زانو درآور! با شمشیر خود، جانم را از دست گناهکاران نجات بده!

Arise, O LORD, confront them! Bring them to their knees; deliver me from the wicked by Your sword,

14 خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بسته‌اند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند.

from such men, O LORD, by Your hand— from men of the world whose portion is in this life. May You fill the bellies of Your treasured ones and satisfy their sons, so they leave their abundance to their children.

15 اما من از دیدن روی تو است که سیر می‌شوم. هنگامی که بیدار شوم تو را خواهم دید، زیرا تو گناه مرا بخشیده‌ای.

As for me, I will behold Your face in righteousness; when I awake, I will be satisfied in Your presence.