مزامیر 17
| دعای داوود. ای خداوند، فریاد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی‌ریا برمی‌آید، توجه فرما! | 1 |
En Bøn af David. HERRE, hør en retfærdig Sag, lyt til min Klage, laan Øre til Bøn fra svigløse Læber!
| تو واقعیت را می‌دانی، پس بی‌گناهی مرا اعلام کن. | 2 |
Fra dig skal min Ret udgaa, thi hvad ret er, ser dine Øjne.
| تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطایی در من نیافتی. هیچ بدی در سخنان من نبوده است، | 3 |
Prøv mit Hjerte, se efter om Natten, ransag mig, du finder ej Svig hos mig.
| و من خود را از گناهکاران دور نگه داشته، از راههای آنها پیروی نکرده‌ام، بلکه از کلام تو اطاعت نموده‌ام | 4 |
Ej synded min Mund, hvad end Mennesker gjorde; ved dine Læbers Ord vogted jeg mig for Voldsmænds Veje;
| و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشده‌اند. | 5 |
mine Skridt har holdt dine Spor, jeg vaklede ej paa min Gang.
| ای خدا، من تو را می‌خوانم زیرا یقین دارم که مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو. | 6 |
Jeg raaber til dig, thi du svarer mig, Gud, bøj Øret til mig, hør paa mit Ord!
| ای که با دست پرقدرتت کسانی را که به تو پناه می‌آورند از دست دشمنان می‌رهانی، محبت بی‌دریغت را به من بنمایان. | 7 |
Vis dig underfuldt naadig, du Frelser for dem, der tyr til din højre for Fjender!
| از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن. | 8 |
Vogt mig som Øjestenen, skjul mig i dine Vingers Skygge
| مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان. | 9 |
for gudløse, der øver Vold imod mig, glubske Fjender, som omringer mig;
| این سنگدلان متکبر، مرا احاطه کرده‌اند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند. | 10 |
de har lukket deres Hjerte med Fedt, deres Mund fører Hovmodstale.
| 11 |
De omringer os, overalt hvor vi gaar, de sigter paa at slaa os til Jorden.
| آنها مانند شیری درنده در کمین من نشسته‌اند تا مرا بدرند. | 12 |
De er som den rovgridske Løve, den unge Løve, der ligger paa Lur.
| ای خداوند، برخیز و در مقابل آنها بایست و آنها را به زانو درآور! با شمشیر خود، جانم را از دست گناهکاران نجات بده! | 13 |
Rejs dig, HERRE, træd ham i Møde, kast ham til Jorden, fri med dit Sværd min Sjæl fra den gudløses Vold,
| خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بسته‌اند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند. | 14 |
fra Mændene, HERRE, med din Haand, fra dødelige Mænd — lad dem faa deres Del i levende Live! Fyld deres Bug med dit Forraad af Vrede, lad Børnene mættes dermed og efterlade deres Børn, hvad de levner!
| اما من از دیدن روی تو است که سیر می‌شوم. هنگامی که بیدار شوم تو را خواهم دید، زیرا تو گناه مرا بخشیده‌ای. | 15 |
Men jeg skal i Retfærd skue dit Aasyn, mættes ved din Skikkelse, naar jeg vaagner.
