مزامیر 147

1 خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.

2 خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.

3 او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.

4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.

5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.

6 او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.

7 خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,

8 او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,

9 به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.

10 خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.

11 خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.

12 ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.

13 زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.

14 او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.

15 خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.

16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.

17 خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?

18 سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.

19 او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.

20 این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!