مزامیر 147

1 خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

¡Alaben al Señor, porque es bueno cantar alabanzas a Dios! ¡Alabarle es bueno y maravilloso!

2 خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

El Señor reconstruirá Jerusalén y reunirá al pueblo que ha sido esparcido.

3 او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

Él sana a los de corazón quebrantado, y venda las heridas.

4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

Él sabe cuántas estrellas fueron hechas, y las llama a cada una por su nombre.

5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

¡Cuán grande es nuestro Señor! ¡Su poder es inmenso! ¡Su conocimiento es infinito!

6 او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

El Señor ayuda a levantar a los agobiados, pero a los malvados los derriba.

7 خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

¡Canten con agradecimiento al Señor! ¡Canten alabanzas a Dios con arpa!

8 او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

Él cubre el cielo con nubes para traer lluvia a la tierra, y hace crecer el pasto en las colinas.

9 به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

Él alimenta a los animales, y a los cuervos cuando lo piden.

10 خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

El Señor no se complace de la fuera de caballos de guerra ni del poder humano.

11 خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

En cambio el Señor se alegra con quienes lo siguen, aquellos que ponen su confianza en su amor y fidelidad.

12 ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

¡Alaba al Señor, Jerusalén! ¡Sión, alaba a tu Dios!

13 زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

Él fortalece las rejas de las puertas de la ciudad, y bendice a los hijos que habitan contigo.

14 او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

Él mantiene las fronteras de tu nación seguras contra los ataques, y te provee del mejor trigo.

15 خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

Él envía sus órdenes por todo el mundo y de inmediato su voluntad es ejecutada.

16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

Él envía la nieve tan blanca como la lana, y esparce la escarcha de hielo como cenizas.

17 خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

Él envía el granizo como piedras. ¿Quién pudiera soportar el frío que él envía?

18 سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

Entonces con su voz de mando la hace derretir. Él sopla y el agua fluye.

19 او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

Él proclama su palabra a Jacob; sus principios y leyes a Israel.

20 این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

Él no ha hecho estas cosas por ninguna otra nación, pues ellos no conocen sus leyes. ¡Alaben al Señor!