مزامیر 147

1 خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

Аллилуия. Хвалите Господа, ибо благо петь Богу нашему, ибо это сладостно, - хвала подобающая.

2 خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

Господь созидает Иерусалим, собирает изгнанников Израиля.

3 او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

Он исцеляет сокрушенных сердцем и врачует скорби их;

4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

исчисляет количество звезд; всех их называет именами их.

5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

Велик Господь наш и велика крепость Его, и разум Его неизмерим.

6 او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

Смиренных возвышает Господь, а нечестивых унижает до земли.

7 خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

Пойте поочередно славословие Господу; пойте Богу нашему на гуслях.

8 او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

Он покрывает небо облаками, приготовляет для земли дождь, произращает на горах траву и злак на пользу человеку;

9 به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

дает скоту пищу его и птенцам ворона, взывающим к Нему.

10 خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

Не на силу коня смотрит Он, не к быстроте ног человеческих благоволит, -

11 خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

благоволит Господь к боящимся Его, к уповающим на милость Его.

12 ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

Аллилуия. Хвали, Иерусалим, Господа; хвали, Сион, Бога твоего,

13 زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

ибо Он укрепляет вереи ворот твоих, благословляет сынов твоих среди тебя;

14 او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

утверждает в пределах твоих мир; туком пшеницы насыщает тебя;

15 خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

посылает слово Свое на землю; быстро течет слово Его;

16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

дает снег, как волну; сыплет иней, как пепел;

17 خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

бросает град Свой кусками; перед морозом Его кто устоит?

18 سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

Пошлет слово Свое, и все растает; подует ветром Своим, и потекут воды.

19 او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

Он возвестил слово Свое Иакову, уставы Свои и суды Свои Израилю.

20 این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

Не сделал Он того никакому другому народу, и судов Его они не знают. Аллилуия.