مزامیر 147

1 خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

Alléluiah. Psaume d'Aggée et de Zacharie. Louez le Seigneur, car le chant d'un psaume lui est agréable; puissent nos louanges être agréables à notre Dieu!

2 خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

C'est le Seigneur qui a bâti Jérusalem; il rassemblera les membres dispersés d'Israël.

3 او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

Il guérit les hommes contrits en leur cœur; il bande leurs plaie.

4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

Il dénombre la multitude des étoiles, et toutes, il les appelle par leur nom.

5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

Notre Seigneur est grand; sa force est grande, et son intelligence infinie.

6 او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

Le Seigneur élève les doux; il humilie jusqu'à terre les pécheurs.

7 خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

Entonnez des chants de gloire au Seigneur; chantez des psaumes à notre Dieu sur la cithare.

8 او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

C'est lui qui revêt le ciel de nuages, lui qui prépare de la pluie pour la terre; lui qui fait naître de l'herbe dans les montagnes, et du fourrage pour le service de l'homme.

9 به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

Il donne la pâture aux bêtes et aux petits des corbeaux qui l'invoquent.

10 خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

Il ne veut pas qu'on se complaise dans la force du cheval, ni que l'on se confie dans les jarrets de l'homme.

11 خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

Le Seigneur se complaît en ceux qui le craignent, et en tous ceux qui espèrent en sa miséricorde.

12 ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

Alléluiah. Psaume d'Aggée et de Zacharie. Jérusalem, loue de concert le Seigneur; ô Sion, loue ton Dieu.

13 زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

Car il a fortifié les verrous de tes portes; il a béni les fils dans ton enceinte.

14 او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

C'est lui qui a établi la paix sur tes frontières, et qui te rassasie de fleur de froment;

15 خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

Lui qui envoie sa parole à la terre, et sa voix court avec rapidité;

16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

Lui qui couvre la terre de neige comme d'une toison, et verse des brouillards comme de la cendre;

17 خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

Lui qui produit la glace comme des morceaux de pain: qui alors peut supporter la rigueur de la froidure?

18 سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

Il enverra sa parole, et la glace fondra; il exhalera son souffle, et les eaux couleront.

19 او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

C'est lui qui annonce sa parole à Jacob, ses ordonnances et ses jugements à Israël.

20 این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

Il n'a point fait de même pour toutes les nations, et il ne leur a pas révélé ses commandements.