مزامیر 147
| خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! | 1 |
Louez Yah, car il est bon de chanter les louanges de notre Dieu; car il est agréable et convenable de le louer.
| خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | 2 |
Yahvé bâtit Jérusalem. Il rassemble les exclus d'Israël.
| او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. | 3 |
Il guérit les cœurs brisés, et panse leurs plaies.
| خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. | 4 |
Il compte le nombre d'étoiles. Il les appelle tous par leur nom.
| خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. | 5 |
Grand est notre Seigneur, et puissant en puissance. Sa compréhension est infinie.
| او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. | 6 |
Yahvé soutient les humbles. Il fait tomber les méchants sur le sol.
| خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! | 7 |
Chantez à Yahvé avec reconnaissance. Chantez les louanges de notre Dieu sur la harpe,
| او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، | 8 |
qui couvre le ciel de nuages, qui prépare la pluie pour la terre, qui fait pousser l'herbe sur les montagnes.
| به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. | 9 |
Il fournit la nourriture pour le bétail, et pour les jeunes corbeaux quand ils appellent.
| خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ | 10 |
Il ne se réjouit pas de la force du cheval. Il ne prend aucun plaisir dans les jambes d'un homme.
| خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. | 11 |
Yahvé prend plaisir à ceux qui le craignent, en ceux qui espèrent en sa bonté.
| ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! | 12 |
Loue Yahvé, Jérusalem! Louez votre Dieu, Sion!
| زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. | 13 |
Car il a renforcé les barres de tes portes. Il a béni vos enfants en vous.
| او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. | 14 |
Il fait régner la paix dans tes frontières. Il vous remplit avec le meilleur du blé.
| خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. | 15 |
Il envoie son commandement à la terre. Sa parole court très vite.
| او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. | 16 |
Il donne de la neige comme de la laine, et disperse le givre comme des cendres.
| خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ | 17 |
Il fait tomber sa grêle comme des cailloux. Qui peut se tenir devant son froid?
| سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. | 18 |
Il envoie sa parole, et les fait fondre. Il fait souffler son vent, et les eaux coulent.
| او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. | 19 |
Il montre sa parole à Jacob, ses lois et ses ordonnances à Israël.
| این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! | 20 |
Il n'a pas fait cela pour n'importe quelle nation. Ils ne connaissent pas ses ordonnances. Louez Yah!
