مزامیر 147
| خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! | 1 |
Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.
| خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | 2 |
The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
| او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. | 3 |
He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
| خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. | 4 |
He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.
| خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. | 5 |
Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
| او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. | 6 |
The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
| خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! | 7 |
Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:
| او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، | 8 |
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
| به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. | 9 |
He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
| خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ | 10 |
He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
| خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. | 11 |
The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
| ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! | 12 |
Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
| زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. | 13 |
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
| او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. | 14 |
He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.
| خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. | 15 |
He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.
| او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. | 16 |
He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.
| خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ | 17 |
He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
| سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. | 18 |
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.
| او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. | 19 |
He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.
| این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! | 20 |
He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
