< مزامیر 147 >

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! 1
Praise YAH! For [it is] good to praise our God, For pleasant—lovely [is] praise.
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. 2
YHWH [is] building Jerusalem, He gathers the driven away of Israel.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. 3
Who is giving healing to the broken of heart, And is binding up their griefs.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. 4
Appointing the number of the stars, He gives names to all of them.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. 5
Our Lord [is] great, and abundant in power, There is no narration of His understanding.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. 6
YHWH is causing the meek to stand, Making the wicked low to the earth.
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! 7
Answer to YHWH with thanksgiving, Sing to our God with a harp.
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، 8
Who is covering the heavens with clouds, Who is preparing rain for the earth, Who is causing grass to spring up [on] mountains,
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. 9
Giving to the beast its food, To the young of the ravens that call.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ 10
He does not delight in the might of the horse, He is not pleased in the legs of a man.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. 11
YHWH is pleased with those fearing Him, With those waiting for His kindness.
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! 12
Glorify, O Jerusalem, YHWH, Praise your God, O Zion.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. 13
For He strengthened the bars of your gates, He has blessed your sons in your midst.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. 14
Who is making your border peace, He satisfies you [with] the fat of wheat.
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. 15
Who is sending forth His saying [on] earth, His word runs very speedily.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. 16
Who is giving snow like wool, He scatters hoarfrost as ashes.
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 17
Casting forth His ice like morsels, Who stands before His cold?
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. 18
He sends forth His word and melts them, He causes His wind to blow—the waters flow.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. 19
Declaring His words to Jacob, His statutes and His judgments to Israel.
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! 20
He has not done so to any nation, As for judgments, they have not known them. Praise YAH!

< مزامیر 147 >