مزامیر 147
| خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! | 1 |
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
| خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | 2 |
The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
| او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. | 3 |
He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
| خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. | 4 |
Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
| خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. | 5 |
Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
| او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. | 6 |
The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
| خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! | 7 |
Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
| او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، | 8 |
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
| به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. | 9 |
Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
| خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ | 10 |
Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
| خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. | 11 |
The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
| ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! | 12 |
Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
| زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. | 13 |
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
| او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. | 14 |
He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
| خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. | 15 |
He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
| او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. | 16 |
He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
| خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ | 17 |
He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
| سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. | 18 |
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
| او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. | 19 |
He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
| این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! | 20 |
He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.
